Blogs & columns
Column

Briefje van een student

1 reactie

Afgelopen week ontving ik een mailtje van een van onze medische studenten. Derdejaarsstudent Theo doet verslag van zijn eerste ervaringen nadat hij op de covid-19-ic is geplaatst. Hij vertelt dat hij waarnemingen bij patiënten moest vastleggen, meehielp beademde mensen op hun buik te draaien, urine en ontlasting moest wegruimen en soms bloed moest afnemen uit een arterielijn. Ook bericht hij enthousiast dat hij hand- en spandiensten verleende bij een elektrische cardioversie, het klaarmaken van een hemofiltratie-unit en het inbrengen van een vena-jugularislijn.

Theo schrijft: ‘Hoewel ik mijn negen uur durende diensten afsloot met pijn in mijn voeten, vermoeide benen, zwetend van de knellende schorten en maskers, en mentale uitputting, had ik een enorm gevoel van ­voldoening. Ik heb zóveel geleerd over ernstig zieke mensen. Ik was eerst een beetje bezorgd – wat kan een derdejaarsstudent zonder enige ervaring bijdragen – maar dat verdween vrijwel onmiddellijk. Het ic-team was blij met alle hulp en besteedde veel tijd aan uitleg en kennisoverdracht.’

Met een verdriedubbeling van de ic-capaciteit voor de recente covid-19-golf staat de medische en verpleegkundige bezetting natuurlijk sterk onder druk. Doordat het aantal patiënten per ic-medewerker nu groter is dan normaal, komen velen een ­handje helpen. Zo is er ook elke dag- en nachtdienst een leger aan derde- en vierdejaarsstudenten, die in plaats van een deel van het reguliere onderwijsprogramma zijn ingeroosterd op de ic. Vrijwillig, maar vrijwel iedereen doet mee.

We zijn erop gespitst de studenten behalve een tamelijk geringe uurvergoeding ook te compenseren met zoveel mogelijk bedside-onderwijs. En dat kan ook makkelijk. Niet alleen worden medische kerncompetenties, zoals samenwerken, communiceren, overdragen en documenteren dagelijks gedemonstreerd of geoefend, maar ook zijn studenten betrokken bij het omgaan met zieke patiënten of gesprekken met familie.

Covid-19 is een tamelijk overzichtelijke ziekte, maar bij elke patiënt kun je wel iets uitleggen over zuur-base-evenwicht, gaswisseling, boezemfibrilleren, stollingsuitslagen of neurologische symptomen. Ik ben ervan overtuigd dat praktische farmacotherapie aan de hand van een ellenlange ic-medicatielijst beter beklijft dan welk college dan ook. En ook kun je onder supervisie weleens een blaaskatheter of maagsonde inbrengen.

‘Het is een eer dat ik mag helpen in deze strijd’

Een enkele student vindt het desondanks toch maar niks. Een ­student van Imperial College klaagde op sociale media over de ‘minderwaardige taken’ die hij als geneeskundestudent werd geacht uit te voeren. Dat leverde woedende reacties op van collega-studenten en docenten, die zich schaamden voor deze uitlating.

Theo’s e-mail eindigt met een bijna ontroerende reflectie. ‘Wat ik deze week heb geleerd op de intensive care is dat je soms dingen moet doen buiten je eigen comfortzone als het nodig is. Ik weet zeker dat ik deze ervaring mijn hele verdere werkzame leven met mij meeneem. Als ik me in de toekomst weer onzeker zal voelen, bijvoorbeeld op de eerste dag van mijn coschappen, of als ik voor het eerst alleen nachtdienst moet doen, zal ik terugdenken aan die koude, winterse dag in januari, toen ik helemaal in beschermende kleding een ruimte binnenstapte die vol was met het virus dat ik de afgelopen tien maanden met alle moeite heb getracht te ontlopen. Ik wil gewoon mijn bijdrage leveren en het is een eer dat ik mag helpen in deze strijd.’

Met zulke toekomstige professionals hebben we de komende jaren echt niets om ons zorgen over te maken in de gezondheidszorg.

covid-19
  • Marcel Levi

    Marcel Levi is internist, voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) en hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Drs. R. Koster

    oogarts , Veenendaal

    Fantastisch dat deze student zo’n deels ontroerende reactie schrijft.
    De inhoud van de activiteiten doen mijn mening bevestigen, dat ons beroep en de daarvoor vereiste kennis voor een zeer wezenlijk deel berust op overdracht van Meester op Leerling.... Mooi dat de praktijk het bewijs steeds zelf levert! Bovendien ademt het artikel een positieve blik op de nieuwe generatie en dat is wat dwars door alle ellende heen van het huidige tijdsgewricht een geweldige stimulans moet zijn en teken dat er hoe dan ook altijd hoop mag en kan zijn.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.