Alweer de senaat - René Kahn
1 reactieIk heb het al eens eerder hier gememoreerd: was het enkele jaren geleden nog bon ton om de senaat als een verzameling uitgerangeerde politici te zien, inmiddels zullen weinigen meer roepen om het afschaffen van de Eerste Kamer. Voor de zoveelste keer riep dit eerbiedwaardige instituut, geheel tegen de verwachting in, onze minister van VWS met haar snode plannen terug. Betrof het enkele jaren geleden het elektronisch patiëntendossier dat een basaal belang van de patiënt (te weten, de privacy) dreigde te offeren aan de afgod van efficiënte (lees goedkope) zorg, nu was het een ander fundamenteel recht van de patiënt dat leek te sneuvelen: de vrije artsenkeuze. Ook hier zou zonder ingrijpen van de senaat de patiënt het onderspit hebben gedolven in de strijd om efficiëntie. De verzekeraars waren er met de prijs vandoor gegaan, in de gedachte dat deze instituten de doelmatigheid van de zorg kunnen bewaken. Inderdaad, zowel de minister als deze molochachtige instituten delen het belang van het laag houden van de kosten in de zorg, maar de minister heeft ook een andere plicht: het bewaken van een goede, toegankelijke en effectieve zorg. Deze laatste taak lijkt bij haar nauwelijks een rol te spelen. Zo is bijvoorbeeld gebleken uit voornoemde pogingen de patiënt te ontdoen van zijn essentiële burgerrechten, alsook door de mislukte poging psychiatrische patiënten tot tweederangs burgers te maken via de eigen bijdrage. Overigens is zij er tot nu toe wel een keer in geslaagd het recht op goede zorg aan een bevolkingsgroep te ontnemen: de kinderen die psychische hulp behoeven, namelijk. Door deze hulp naar de gemeenten te delegeren, heeft de minister ervoor gezorgd dat de meest afhankelijken in de maatschappij niet meer de zorg zullen kunnen krijgen waar ze recht op hadden. De senaat zal toen even geslapen hebben.
René Kahn, de psychiater
M.D. Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
Hoewel ik graag meega in de lof op de eerste kamer in beide aangehaalde voorbeelden moet ik tegenspreken, dat het aannemen van de jeudgwet het gevolg is van enige onachtzaamheid. De senaat heeft toen zeker niet geslapen. Dat kon ook niet , want er wa...s veel lawaai gemaakt. Alle organisaties en instellingen hadden de transitie van een deel van de gezondheidszorg naar de gemeente met klem afgeraden met als klap op de vuurpijl een ongevraagd advies van de KNAW. Er was een petitie die door bijna 100.000 mensen was ondertekend , waaronder een kwart(!) van alle nederlandse hoogleraren. Maar de eerste kamer had daar geen boodschap aan. Ook Marleen Barth niet, die tot enkele maanden daarvoor nog fel tegen deze transitie tekeer was gegaan als voorzitster van GGZNederland. Ook Frank Grave niet, die als voorzitter van de OMS had aangegeven ertegen te zijn dat het medisch specialisme kinder- en jeugdpsychiatrie uit de gezondheidszorg werd gehaald. Ook Roger van Boxtel niet, die als vice voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland zeker geweten heeft dat Andre Rouvout de petitie mee had aangeboden aan de tweede kamer. En dat Vera Bergkamp(D66) in de tweede kamer nog een motie had ingediend om de jeugdGGZ erbuiten te houden. Geslapen? Nee dat heeft de eerste kamer toen zeker niet.