Shakib Sana

Met tussenpozen van een paar dagen zijn alle vrijwillige hulpverleners nu terug in Nederland. Thuis bij onze dierbaren. We hebben als team van vlucht CD555 van vrijdag 10 februari samen veel meegemaakt. We hebben verhalen en getuigenissen van overlevenden en nabestaanden gehoord en gewerkt met search-and-rescue-teams. Het team is met een koffer vol indrukken, beelden, gesprekken en gedachten teruggekomen. Onze dromen spelen zich nog volop in Adiyaman of elders waar het team geweest is af.

‘Toen ik arm was, kon ik gezonde voeding gewoon niet betalen. Natuurlijk wilde ik voor mezelf en ook mijn kinderen gezond koken. Maar de prijzen van calorierijke voeding pasten veel beter bij mijn inkomen en bij onze mate van hongergevoel.’

‘Ik heb het rekenwerk al gedaan, dokter. Als ik over pak 'm beet een jaar niet beter ben, dan raak ik mijn baan kwijt en moet ik mogelijk het spaargeld van mijn kinderen opeten om rond te komen. Ik zie het punt aan de horizon nu niet. Ik ben bezig met re-integratie. Elk uur een kwartier rust.’

Wanneer een aanstaande moeder de twee strepen op de zwangerschapstest ziet verschijnen en de eerste ijverige hartkloppingen uit de baarmoeder te horen zijn, begint de grote reis van kansen in het leven. De kans om gezond ter wereld te komen, de kans om de eerste duizend dagen vanaf de wieg te overleven. De stad, het dorp, de straat, het huis waar de wieg staat – alles is met elkaar vervlochten in dit schouwspel van kansen.