Mitchell Windsma is in opleiding tot arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde. Momenteel werkt hij als junior universitair docent bij het UMCG.
‘De arts van nu heeft het helemaal niet zwaar. Wíj werkten vroeger 140 uur per week, dat was pas hard werken. En jullie maken het jezelf zo moeilijk. De arts van nu wil na zijn werkdag ook nog eens naar het theater.’ Met andere woorden: de jonge arts klaagt veel, heeft niets om over te zeuren en werkt zichzelf via de theaterstoelen een burn-out in.
Als arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde (AIGT) in opleiding word ik geschoold om aan de andere kant van de wereld te werken. Uit een gevoel nuttig te willen zijn, daar waar de nood het hoogste is. Mijn opleidingssituatie creëert een vreemde tweestrijd.
De patiënt had zijn aanwezigheid geweigerd. Niet om zijn ervaringsniveau, maar om wie hij is. De coassistent in kwestie is geboren in het Midden-Oosten, zijn naam en uiterlijk tonen duidelijk zijn afkomst. Dat was voor de patiënt de reden geweest om hem te weigeren.
Met regelmaat zien wij patiënten die eerst de traditional healer hebben bezocht. Als genezing uitblijft, belandt de patiënt na een flinke vertraging in het ziekenhuis. Met alle gevolgen van dien. Maar de succesvol behandelde patiënten, die zien wij niet.
Het is weer tijd voor de jaarlijkse tropencursus aan de geneeskundefaculteit. Reislustige studenten met ambities voor een internationaal coschap stromen de collegezaal binnen. Vanavond alle aandacht voor international safe motherhood.
