Menno Oosterhoff

Zeg nou zelf. Er is nog één bed en een moeder van vier jonge kinderen dient zich aan en een man van 64. Dan gaat de vrouw toch voor? Zelfs al ben ik die man van 64.

Veel mensen beleven wel degelijk steun aan illusies om de rauwe werkelijkheid te verzachten, ook al vallen ze na een tijdje in duigen. Ik kan dat niet. Ik heb dat vertrouwen niet wat nodig is om in illusies te geloven. Ik kan beter omgaan met een ramp dan met onzekerheid.

Gister hoorden we dat een collega van Dineke, mijn vrouw, in contact geweest is met iemand die nu positief getest is op corona. Die collega is nu ziek. Als getallen mensen worden voelt het meteen heel anders. Vannacht droomde ik dat ik Italië moest verlaten.

De belangrijkste opmerking tijdens de persconferentie op 12 maart over coronamaatregelen kwam van Rutte. ‘We moeten met 50 procent kennis toch 100 procent maatregelen nemen.’ Dát bleef bij mij hangen. Want laten we eerlijk zijn: geen mens weet hoe de wereld er over 14 dagen uitziet. En geen mens kan met zekerheid zeggen wat de beste maatregelen zijn

Het blog wat ik nog geen week geleden schreef, Corona , hysterie of onderschat komt me nu naïef voor. Met de wijsheid van achteraf denk ik: ‘Hoe kon ik toen nog zo twijfelen of het echt een groot probleem zou worden?’ In minder dan een week tijd is het aantal vastgestelde besmettingen vertienvoudigd.