Menno Oosterhoff

Ooit volgde ik een cursus wetenschappelijk onderzoek. Een van de dingen die ik daar leerde was dat je nooit data moet verzamelen zonder dat je al weet wat je ermee wilt doen. Eerst moet er een duidelijke vraag zijn waarvoor je de gegevens nodig hebt om die te beantwoorden.

Onlangs publiceerde Medisch Contact een artikel waarin werd betoogd dat euthanasie bij jeugdigen met een psychische aandoening verboden zou moeten worden.

Ze moest even een aarzeling overwinnen, want het was een imposant grote zwarte man. Zo werkt ons brein nu eenmaal. Wat minder bekend is, vertrouwen we minder. Het bleek echter een gouden greep.

Sinds een paar weken was haar dwangstoornis enorm verslechterd waardoor ze nu zowel ’s ochtends als ‘s avonds meer dan twee uur bezig was met zich wassen, tandenpoetsen en haren kammen. Verstandelijk weet ze wel dat het nergens voor nodig is, dat zoveel tandenpoetsen zelfs averechts kan werken en dat de wereld niet vergaat als je er minder tijd aan besteed. Maar het vóelt zo anders.

Volkomen ten onrechte komen moeders er in de psychiatrie vaak niet best van af. Onze cultuur is sinds Freud doordrongen van het idee dat psychische problematiek grotendeels is terug te voeren op de kindertijd. Inmiddels is wetenschappelijk duidelijk geworden dat dat niet klopt.