Martine Schrage is huisarts. Ze werd in Leuven opgeleid, werkte twintig jaar in Nederland, waarna ze terugkeerde naar haar Vlaamse roots. Toen ze pardoes op straat gezet werd, begon ze aan het vrijbuitersavontuur dat waarnemen heet.
Stap één is al gelukt: ik ben niet verdronken. Op een doordeweekse ochtend lig ik hier om 8 uur te dobberen in een Antwerps zwembad, te midden van een roedel jonge, gezonde, sterke kerels. Wat ik hier in godsnaam in dit zwembad lig te doen?
Be bold, start cold. Ik leerde de les van mijn zoon. die hem op zijn beurt had opgestoken in de cursus Bergtochten Voor Dummies. Verplichte kost van de Svenska Turistföreningen (STF), oftewel de Zweedse toeristenvereniging, voor hij de bergen in mocht trekken.
Ik weet niet of het licht van haar rijzende ster Nederland al heeft bereikt, maar mocht dat nog een zetje nodig hebben, dan doe ik hierbij graag een duit in het zakje. Wát een vrouw, ik ben nog steeds onder de indruk.
Je kunt hier nog met vulpen schrijven. Om precies te zijn: met een Montblanc Heritage Collection Rouge et Noir Fountain Pen. Het ritueel eist geduld. Van het losschroeven van de dop, de punt op het papier plaatsen, hand en pen elkaar laten aanvoelen om samen zwierige krullen over het papier te laten dansen en dan rustig de inkt laten drogen terwijl je de pen weer dichtschroeft.
Het mag niet, ik weet het. Het is niet professioneel, ik weet het. Toch gebeurde het, ik verloor mijn geduld.
