Marijn Houwert is werkzaam als traumachirurg in het UMC Utrecht. Hij vindt opereren best leuk, draagt de opleiding een warm hart toe en schrijft af en toe een artikel.
Ik vind het bewonderenswaardig dat Ernst Kuipers minister wil worden. Als dokter en bestuurder heeft hij de ervaring opgedaan om deze zware post op een goede manier in te kunnen vullen. Maar bovenal is hij niet bang. Daar zou hij nog weleens het meeste profijt van kunnen hebben in zijn nieuwe functie.
De eerste patiënt had zichzelf door zijn hoofd geschoten. Hij was al tijden depressief en had een keurige brief achtergelaten. We hebben besloten om niet verder te behandelen nadat we bij binnenkomst hadden geconcludeerd dat er geen hersenstamreflexen meer aanwezig waren.
Detlef van der Velde is een van mijn belangrijkste leermeesters. Het gevolg van een fellowship vijf jaar geleden is dat we elkaar nog wekelijks spreken. Het hart van Detlef ligt bij de geriatrische traumapatiënt. Hij is nog zo’n chirurg die regelmatig naar het verpleeghuis fietst om daar te doen wat nodig is.
Als fervent tegenstander van bergen papierwerk met een mogelijk milde vorm van ADHD, is de voorbereiding op de komende visitatie logischerwijs geen feest voor mij. Maar goed, alles voor het hogere doel en daarom had ik mezelf plechtig beloofd om me niet op te winden. Dat is niet gelukt.
Het is maandagochtend eind september en we lopen visite op de medium care. Dat is normaal gesproken vrij technisch, met nadruk op hemodynamiek en respiratie. Ideaal voor extra theoretische scholing van jonge collega’s. Toch raken we aan de praat met meneer Henk en denken we na over heel wat anders.
