Marcel Canoy is hoogleraar gezondheidseconomie en dementie aan de VU in Amsterdam, adviseur van de Autoriteit Consument en Markt, lid van de Adviescommissie Pakket van het Zorginstituut en hij schrijft columns voor www.socialevraagstukken.nl.
Rob heeft al meer dan dertig jaar een dwarslaesie. Nou, die gaat niet meer over dan, hoor. Koopt ook hulp in via pgb. Hij werkt met studenten, is hoogopgeleid, kent het systeem inside out en heeft een meer dan voortreffelijk sociaal netwerk. Wat kan er misgaan? Luister en huiver.
We moeten het even over artikel 13 hebben. Artikel 13 had als doel om ook partijen zonder contract een kans te geven actief te zijn, tegen een redelijke vergoeding. Op zichzelf een goed idee omdat het innovatie aanwakkert.
We houden niet van monopolies. De reden is dat monopolisten gedrag kunnen vertonen waar de consumenten de dupe van worden, bijvoorbeeld in de vorm van hoge prijzen. Daarom hebben we de Autoriteit Consument & Markt (ACM), die onder meer als taak heeft ongezonde marktconcentraties tegen te gaan.
Willem is dement. Hij wordt liefdevol verzorgd door zijn vrouw Jannie. Zij is nog tamelijk kwiek en heeft zich goed verdiept in de ziekte en wat dat voor Willem en voor haarzelf betekent. Als gevolg daarvan heeft het koppel weinig hulp nodig van zorgverleners.
Het meest in het oog springende punt uit het WRR-rapport is de notie dat om de zorgkosten beheersbaar te houden we scherpere keuzes moeten maken. We moeten volgens de wetenschappers vol inzetten op kosteneffectiviteit; niet alleen bij geneesmiddelen maar over de hele linie.
