Lilian Kuipers is psychiater. Ze werkte in diverse ggz-instellingen en een tbs-kliniek, en is al enkele jaren werkzaam als pro Justitia rapporteur en psychiater in het Pieter Baan Centrum. Daarnaast is ze plaatsvervangend opleider bij het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie.
Het is vakantie! Ik ben op Playa Grandi, een mooi strandje aan de baai bij Westpunt op Curaçao. Je kunt er snorkelen met grote zeeschildpadden. Al een uur dobber ik rustig, vol verwondering tussen een hele groep machtig mooie wezens als het langzaam drukker wordt.
Ik zit in het derde overleg van de dag en hoor flarden van de gesprekken tussen mijn collega’s. Mijn hoofd bonkt, het flitst voor mijn ogen en het raast in mijn lijf: ‘Focus Lilian, je bent voorzitter!’, maar ik raak de draad kwijt. Hoe breng ik deze vergadering tot een goed einde?
Een aanzienlijk deel van haar jeugd bracht S10 door in de psychiatrie, op haar 16de maakte ze hier haar eerste album Antipsychotica over, later volgden onder andere Lithium, Snowsniper en Vlinders. Op 10 mei vertegenwoordigt S10 Nederland in de halve finale van het songfestival. Ook hierdoor draagt ze bij aan een veranderend perspectief op de psychiatrie. Een innemende, frêle, jonge vrouw met een ijzersterke performance.
Iedere dag pak ik gehaast mijn tas, hup de auto in, zoevend over de snelweg naar de kliniek. Aangekomen op een drafje naar de koffieautomaat, computer aan, snel even mails lezen, en dan de wandeling naar de afdeling. Iedere dag dezelfde route, via een lange gang met tl- verlichting, plastic meubilair en volle, geparkeerde waskarren. Door de waan van de dag lijken soms alle dagen hetzelfde, gewone dingen worden kleurloos en even stilstaan is vaak moeilijker dan doorrazen.
Bij de forensische psychiatrie wordt al snel gedacht aan mensen voor wie je bang moet zijn. De praktijk leert dat de werkelijkheid vaak complexer is.
