Bram Tjaden is huisarts in Zeist en mindfulnesstrainer voor artsen, zie aandachtigedokters.nl.
Ooit dacht ik: als ik ouder ben en lang genoeg gemediteerd heb zal het anders zijn. Maar nee, nog steeds raak ik bij stress van binnen behoorlijk druk en opgewonden. Er ontstaan allerlei polarisaties, een soort Tweede Kamer eigenlijk. Zo ook in de aanloop naar de ok voor mijn tweede heupvervanging afgelopen week.
Aan het begin van ieder consult hier in de noodopvang voor asielzoekers op het cruiseschip noem ik mijn naam. Dokter Bram, jullie zeggen Ibrahim. De vertaler Arabisch vertaalt. Vervolgens knikt de patiënt, legt een hand op het hart en zegt een aantal woorden, die de vertaler steevast kort en bondig vertaald als ‘welkom’.
Als ik me registreer bij OpenAI denk ik aan de eerste keer dat ik met een gsm belde. Zo’n ijskast van Nokia met een dikke rubberen antenne. Ik raakte zo opgewonden dat ik de slappe lach kreeg. Diezelfde opwinding voel ik nu ook bij deze volgende megaomwenteling in onze geschiedenis.
‘Heb je de nieuwe heup al welkom geheten?’ lees ik in een appje. En zo wrijven mijn lief en ik een paar uur na de operatie zachtjes over mijn bovenbeen en prevelen verwelkomende zinnetjes. Op dat moment komt de orthopeed binnen om nog even te kijken hoe het ermee gaat.
De orthopeed kijkt hoofdschuddend naar de foto’s. ‘Je hebt eigenlijk helemaal geen kraakbeen meer…’
