Berber Kapitein

Als CRM-instructeur vertel ik vaak over het fenomeen tunnelvisie. Dat je een bepaalde diagnose in je hoofd hebt en daardoor andere informatie, en wellicht een andere diagnose, niet meer tot je laat doordringen. Laatst werd ik er zelf weer mee geconfronteerd.

Ik kijk naar het gezicht tegenover me op het computerscherm. Sinds de pandemie wordt de follow-uppoli ook online gedaan. Voor veel ouders een dankbaar stemmende bijkomstigheid, zeker ook vanwege een van de voornaamste redenen voor de follow-up: veel patiënten, maar ook veel ouders, ervaren klachten passend bij een posttraumatische stressstoornis na ic-opname. Opnieuw een bezoek aan het ziekenhuis kan een herbeleving veroorzaken.

Je zult op dit moment maar zwanger zijn. En bij de twintigwekenecho horen dat er een aangeboren hartafwijking is. Een ernstige. Laten we zeggen een hypoplastisch linkerhart. Dat je verwezen moet worden naar een kinderhartcentrum.

Ik sta een infuus te prikken wanneer het traumasein gaat. De aios kijkt op het scherm en ziet alleen TRAUMA staan. Voor de zekerheid vragen we iemand de Spoedeisende Hulp te bellen om te horen of het niet toch om een kind gaat.

Tijdens een van mijn diensten in Malawi werd ik gebeld door een kinderarts over een baby van 5 dagen, aterm geboren met een goede start. Sinds vandaag zag ze wat geel en dronk ze minder.