Seks in de spreekkamer
Zou er iets op mijn voorhoofd staan, denk je? Of zie ik er zo toegankelijk uit? Ik weet niet goed hoe het me steeds overkomt, maar mijn patiënten overvallen me frequent met vragen over seksualiteit.
Anouk Putker werkt als arts in opleiding tot oncoloog.
Zou er iets op mijn voorhoofd staan, denk je? Of zie ik er zo toegankelijk uit? Ik weet niet goed hoe het me steeds overkomt, maar mijn patiënten overvallen me frequent met vragen over seksualiteit.
De eerste keer dat ik beviel was midden in de covidpandemie. Ondanks dat ik de wind in de rug had – ik was immers jong, gezond en had een goede zwangerschap gehad – werd ik overreden door een vrachtwagen. Ik wilde de bevalling vooraf graag als iets fysiologisch zien. Immers, een bevalling is geen medisch noodgeval maar een natuurlijk proces.
Ik ben jaren geleden in een vervelende situatie terechtgekomen. Een hele vervelende. Een patiënt had me helemaal doorgelicht. Mijn privéleven werd ontrafeld voor zijn persoonlijk gewin: mijn woonadres, het adres van mijn ouderlijk huis, de naam en werkgever van mijn partner, mijn oude hockeyclub, mijn privé-e-mailadres, et cetera. Het was angstaanjagend maar is uiteindelijk met een sisser afgelopen.
Ik heb de deurklink langer dan gepland vast. Ik voel dat ik even moet aarden. Ik trek het koude metaal naar me toe en laat de deur zachtjes dichtvallen. Dan voel ik de frustratie en tranen ineens branden. Wat zijn we hier in hemelsnaam aan het doen?
Ik word er altijd een beetje verdrietig van als ik iemand uit de wachtkamer ophaal die alleen is. Ik vraag me direct af: voor het eerst op de poli oncologie, wat doe je hier alleen? Wat is je verhaal? Meestal krijg ik het snel boven tafel, maar dit keer loopt het totaal anders.