André Weel is bedrijfsarts en epidemioloog, werkzaam voor IKA Ned in Hilversum.
Unpowered. Een lege tank. Geen power. Geen energie. Niet vooruit kunnen. Je zult maar met zo’n gevoel langs de weg staan. Of, nog erger: voor de klas. Elke docent kent dat gevoel. Dat kan aan hem- of haarzelf liggen. Niet fit. Niet uitgeslapen. Maar ook: niet voorbereid. Unpowered.
Mijn collega Henk, altijd even goedlachs, is er niet vrolijker van geworden. Ik heb het over zijn laatste akkefietje bij de zorginstelling. Hij komt er al acht jaar over de vloer. Doet er zijn spreekuren en heeft er zijn overleggen met leidinggevenden en de HRM-afdeling. En nu …. Enfin, lees eerst maar wat hem is overkomen.
Nascholing is een levenslang proces. Zelf schep ik er genoegen in om als spreker bij een nascholing nieuwe wegen te verkennen en filosofische, ethische of historische vergezichten te ontrollen. Out of the box. Dat levert nieuwe gezichtspunten op. Maar niet elke toehoorder kan dat waarderen. Soms lees ik kritische opmerkingen op het evaluatieformulier: ‘Hield zich niet aan het onderwerp’, ‘Hier kan ik niets mee’ of ‘De spreker berijdt zijn stokpaardjes’.
Nee, het is geen typefout. Ik ben echt geïnteresseerd in uw diasostische kwaliteiten. Als het aan mij ligt gaan we die bij uw volgende herregistratie toetsen. Want diasostiek wordt steeds belangrijker binnen de geneeskunde. Voorkómen is nu eenmaal beter! En bespaart op de kosten.
Ze leven onregelmatig, drinken te veel, hebben vaak relatieproblemen, zitten voortdurend in geldnood. Hun gemoedstoestand schommelt tussen himmelhoch jauchzend en zum Tode betrübt. Het leven van een kunstenaar! Voorbeelden van zieke schilders zijn er te over.
