André Weel is bedrijfsarts-niet-praktiserend en epidemioloog; werkzaam als curator bij het Trefpunt Medische Geschiedenis Nederland op Urk.'
Iedere medisch student komt al vroeg in zijn opleiding het klassieke begrip ‘tractus’ tegen. Een woord uit het Latijn dat in de geneeskunde niet veel meer betekent dan ‘systeem van organen die functioneel bij elkaar horen’. Letterlijk vertaald is tractus niets meer dan ‘het trekken’. De figuurlijke betekenis is kleurrijker: een rustige gang, een bedaarde stijl.
Eén van de bekendste Nederlandse arts-patiënten is de schrijver Simon Vestdijk. Uit zijn nagelaten brieven weten we hoe hij met zijn arts-patiëntschap heeft geworsteld. Zeker als hij eenmaal niet-praktiserend is geworden. Dan lijkt het alsof je al je aanzien hebt verloren.
Klassieke film! Alweer zestig jaar oud. Ik heb er destijds enorm van genoten. James Bond wordt naar Istanbul gestuurd om daar een geheime Russische decoder in handen te krijgen. Daar valt hij voor de charmes van een medewerkster van de Russische ambassade, Tatiana Romanova.
Ik ontmoette eens een veganist die zijn pancreas wilde afstaan voor transplantatiedoeleinden. Of voor wetenschappelijk onderzoek. Hij had hem toch niet nodig, zei hij, omdat hij geen vlees at en dus ook geen vlees hoefde te verteren. En diabetes zou hij niet krijgen, want zijn dieet was ook nog eens suikervrij. Ik vond hem er niet florissant uitzien. En hij rook al helemaal niet fris.
Mobilisatie is een begrip in de geneeskunde dat fysiotherapeuten en revalidatieartsen voor in de mond ligt. Want het tegendeel, immobilisatie, leidt tot een scala van ongezonde gevolgen: spieratrofie, decubitus, trombose, contracturen en urineweginfecties. Zo leerden we dat ooit. Toch is mobilisatie niet in alle opzichten gezond. Zeker niet in de militaire geneeskunde.
