Blogs & columns
Blog

Zuivere koffie?

Plaats een reactie

‘Ha, zal ik een nieuw kopje koffie voor je halen?’ ‘En een nieuwe jas graag…’ Nadat ik al een fluxus had veroorzaakt bij een mislukte venapunctie, kneep ik ook nog zó gedachteloos in een bekertje koffie dat een hete vloedgolf mijn witte jas donkerbruin kleurde.

Dat was mijn eerste ervaring met koffie in het ziekenhuis, tijdens mijn eerste coschap. Ik dronk het omdat dat nou eenmaal bij het coassistent-zijn hoorde. Helaas werd ik er vooral hyperthyreoïd van en veroorzaakte ik meer ongelukken dan ik oploste. Koffie staat voor mij symbool voor mijn eigen onhandigheid in het ziekenhuis.

‘Jeetje meid, jij kan wel koffie gebruiken, zo te zien!’ Tijdens mijn eerste nachtdienstweek zag ik er blijkbaar zo gammel uit, dat de enige acceptabele noodmedicatie voor een fatsoenlijke overdracht koffie leek te zijn. Zo volgden er nog vele momenten van slaapgebrek die koffie-infusie vereisten. Zelfs preventieve Starbuckskoffies werden op mijn naam voorgeschreven voor de treinrit richting nachtdienst; alles om het ongezonde ritme te ontkennen. Koffie staat voor mij symbool voor een drukke baan met weinig slaap in ziekenhuis.

‘Ach, zullen we vanmiddag even koffiedrinken?’ Na een aanvaring met een grote boze kinderarts, een ingewikkelde patiënt, een heftig gesprek of een toekomsttwijfel, is er maar één manier om een collega subtiel te laten weten dat je een luisterend oor wilt bieden. Koffie staat voor mij symbool voor een goed gesprek in het ziekenhuis.

‘Nou, volgens mij lust papa wel een kopje koffie!’ De kreet die volgde was een mengeling van opluchting, dankbaarheid en herkenning van menselijkheid. Die laat zich niet vatten in de letters ‘zo’, die de vader feitelijk zei. De geboorte van zijn kind was spannend verlopen en de verpleegkundige op de couveuseafdeling bood op precies het juiste moment het juiste goedje aan. Daarna preekte de vader over in wat voor warm bad hij was terechtgekomen. Koffie staat voor mij symbool voor welkom geheten worden in het ziekenhuis.

‘Zo, kan ik jullie misschien verblijden met lekkere koffie?’ Ik had zelf ook wel eens een decadente cappuccino van de poliassistenten gekregen, dus ik beschouwde het als niet meer dan normaal dat ik tijdens een vrij kwartiertje ook wel eens een bakkie voor hen kon halen. Onhandig kwam ik met iets te veel koppen koffie de poli oplopen, waar ik welkome blikken aanschouwde en men goede gesprekken aanknoopte terwijl ik mijn slaapgebrek wegdronk: ‘Dit is werkelijk de eerste keer dat een árts koffie voor óns haalt…’

Sindsdien staat koffie voor mij ook symbool voor de hiërarchie in het ziekenhuis.

meer van deze blogger
  • Alise van Heerwaarde

    Alise van Heerwaarde werkt als anios kindergeneeskunde in het Juliana Kinderziekenhuis in Den Haag.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.