We hebben een beller!

Mijn dagen beginnen vaak goed. Na twee maanden anios’en ben ik nog niet officieel verzopen en ik vind het allemaal nog net zo leuk als op dag één. Een grapje bij de overdracht of een leuke patiënt: ik loop met een glimlach door het ziekenhuis.

Wat wel opvalt is dat ik met mijn hypermoderne werktelefoon nogal wat belminuten maak. Nederlandse ziekenhuizen lijken verknocht aan hetzelfde abonnement. Vodafone Hospital XL: onbeperkt bellen, nul gigabyte data.

Het is 8 uur en ik moet de medisch microbioloog hebben. Ik pak een verfomfaaid kaartje waarop ik na lang turen het juiste nummer vind. Een antibioticavraagje. Ik bel en ik bel. Twee keer 30 seconden zijn van mijn leven verloren gegaan als ik een geïrriteerde man aan de lijn krijg. ‘Ja ik zit even in een bespreking, waarom bel je zo vaak? Ik ben over een uur beschikbaar.’ Tuut-tuut-tuut. Nou, dan maar visite lopen met een half plan. Bij de eerste patiënt zit er een nihil producerende drain in de buik. Even vragen aan de operateur of die eruit mag. O nee, die chirurg staat vandaag vast op de ok. Ik moet maar even goed in de gaten houden wanneer de eerste lap. chol. (laparoscopische cholecystectomie, red.) is afgelopen. In het restant van de visite heb ik nóg twee belletjes verzameld. De patiënt die een whippleprocedure heeft ondergaan, moet bij een niet goed doorgedaald CRP volgens protocol een scan krijgen. Daar moet de radioloog dan weer voor gebeld worden. Die is akkoord, maar, of ik ook nog even de laborant kan bellen. Die moet natuurlijk ook nog even weten dat de patiënt eraan komt! Met de blaren in mijn oorschelp zie ik dat het 9 uur is. De medisch microbioloog heeft tijd! ‘Ja, clinda (clindamycine, red.). Staat ook gewoon in het antibioticaboekje, hoor.’

Nu zullen velen van jullie denken: welkom op zaal, beste anios, dit hoort erbij. En dat weet ik, ik weet dat het erbij hoort. Maar zoveel inefficiëntie kan toch nooit de bedoeling zijn. We whatsappen ons buiten het werk helemaal suf, maar zodra je die ziekenhuismuren binnenstapt is Nokia weer trots marktleider. Ik bedoel, voor elk van de bovenstaande voorbeelden had een berichtje volstaan. Waarom gebruiken wij als enige sector het internet niet optimaal? Is het de privacy van de patiënt? De angst dat er informatie verloren gaat? Of is er nog een generatie artsen die dat touchscreen ingewikkeld vindt?

We blijven uiteraard bellen voor spoed en uitgebreide zaken, maar vragen die een uurtje kunnen wachten komen met ‘Siilo’ binnen. Een privacybestendige applicatie voor berichtenwisseling tussen BIG-geregistreerden. Het enige wat we moeten afspreken is dat we tussen de ok’s en poli’s door even op onze telefoon kijken. Chatten met de medisch microbioloog, ik kan niet wachten. ‘Goedemorgen MMB, is het vandaag een grampositieve of -negatieve dag?’