Wauw, wat een heerlijke week
Plaats een reactieHet begon allemaal toen ik zat te scrollen door de Visie 2030 ‘Meer mens, minder patiënt’ van Patiëntenfederatie Nederland. Meteen een geweldige exclamatie: ‘Weg met de patiënt! Leve de mens met al zijn mogelijkheden.’ Wauw, wat een bravoure voor een koepelorganisatie. Vrolijk gestemd las ik verder. Als het allemaal volgens plan verloopt, zouden u en ik, maar hopelijk vooral al mijn krachtwijkgenoten over zo’n tien jaar: (1) gemakkelijk gezond kunnen leven; (2) alles voor onze gezondheid binnen bereik hebben; (3) zorg ontvangen die om de kwaliteit van ons leven draait; (4) zelfstandig leven én er niet alleen voor staan; (5) toegang hebben tot de allerbeste zorg. Wat een prachtige vergezichten.
Vervolgens bladerde ik door het visiedocument Medisch Specialist 2025 van de Federatie Medisch Specialisten (FMS). Daarin staan zo mogelijk nog mooiere zaken. Bijvoorbeeld: ‘Jarenlang leken rolverdeling en werkprocessen in de zorg in steen gebeiteld en niet ter discussie te staan. Dit is aan het veranderen door een omslag van aanbodgerichte zorg naar vraaggerichte zorg (of patiëntgerichte zorg).’ Wauw, het fundament van mijn gedrevenheid in slechts twee zinnen.
De FMS pleit onder meer voor netwerkgeneeskunde en aandacht voor de unieke patiënt. ‘Netwerkgeneeskunde is zorg zo dicht mogelijk bij de patiënt aanbieden. Het is een goede, zo niet de beste manier om juiste zorg op de juiste plek te realiseren.’ En verder gaat het: ’De medisch specialist werkt samen met de patiënt en diens naasten ten behoeve van de kwaliteit van leven. Medisch specialisten handelen vanuit Positieve Gezondheid. Patiënten verschillen in gezondheidsvaardigheden. We zorgen er samen voor dat de gezondheidsvaardigheden van patiënten verbeteren.’
Wat een bijzondere kloekmoedigheid van de opstellers. De korte termijn van dit draaiboek doet me goed (kan over zes jaar de vlag uit?). De kern wordt trefzeker verwoord, health literacy is in mijn ogen de centrale component in ons nieuwe gezondheidszorgmodel. Als het woord bestond dan zou ik health ílliteracy zelfs een van de grootste bronnen van de huidige, toenemende maatschappelijke segregatie willen noemen.
Een paar dagen later bezocht koning Willem-Alexander een Maastrichtse krachtwijk (nee, helaas nog niet mijn wijk) om zich te laten bijpraten over de vruchtbare inzet van Blauwe Zorg, een van de vele demarches in het land om de zorg te veranderen. De koning vond het ‘een no-brainer’ om mensen met diabetes niet alleen een recept mee te geven maar ook een bewegingsadvies. Wauw, hoe vanzelfsprekend lijkt dit ineens. Oranje blanje bleu.
Het is duidelijk, de gezondheidszorg staat aan de vooravond van een revolutie, een paradigmawisseling. Nog maar een halfjaar geleden zag ik vooral tergend langzaam draaiende molens, jansalieachtige internalisatie van nieuwe inzichten en veel Millecam-complexen. Deze week bespeurde ik ineens grote opklaringen aan de horizon. Het omslagpunt is misschien al geweest, nu nog alle neuzen dezelfde kant op.
En toen kwam de klapper van de week. Op Twitter kwam een berichtje langs vanuit de coulissen van het European Skeptics Congress 2019. Daarin werd een oproep gedeeld om de ‘oorlog tegen SCAM’ te reframen in een ‘gevecht voor vooruitgang in de gezondheidszorg’. Wauw, als ook deze linie een ‘Voorwaarts, mars!’ laat horen, kan het niet meer misgaan. Het was een heerlijke week.
Meer van Anita Kaemingk- Er zijn nog geen reacties