Blogs & columns
blogdeel

'Wat zou het met jou doen als jouw klacht ongegrond wordt verklaard?'

Deel 3 in het gesprek: Voor het hekje bij de tuchtrechter

Huisarts Marco Blanker moest voor de tuchtrechter verschijnen. En Désirée Hairwassers, die blogt vanuit het patiëntenperspectief, spande een tuchtzaak aan. Ze schrijven elkaar over hun ervaring met het tuchtrecht. Hieronder leest u deel 3.
overzicht van de discussie


Beste Dees,

Ik lees ook wat mijn collega’s vinden van en schrijven over het tuchtrecht. Het voelt ook niet goed als je een brief krijgt van het tuchtcollege. Ik weet dat uit eigen ervaring. Jouw en mijn ervaring zijn nauwelijks te vergelijken, behalve dat mijn collega en ik ‘naar het hekje moesten’, want zo voelt dat toch een beetje.

Iedereen wil dat de rotte appels eruit worden gehaald, maar als je zo’n brief krijgt, denk je dat je zelf zo’n rotte appel bent. Dan worden er stellingen betrokken. Ik denk dat jij dat ook hebt meegemaakt vanaf het moment dat je een klacht indiende. Advocaten hebben maar één doel en dat is het beschermen van hun klant. De wijze waarop dat gebeurt staat vrijwel haaks op de beoogde werkwijze in de spreekkamer. Jij noemt het vilein; ik vond het verweer dat mijn advocaat schreef vooral heel afstandelijk. Daarom heb ik er destijds voor gekozen om het verweer zelf te schrijven en daarna voor te leggen aan mijn advocaat. Ik ben nog steeds blij dat ik dat heb gedaan. In juridische verweerschriften lijkt geen ruimte te bestaan voor medeleven. Overigens is dat in juridische klaagschriften net zo, dat schreef ik eerder over een aansprakelijkheidsstelling.

Misschien denken advocaten dat het tonen van oprecht medeleven én het benoemen dat dingen anders hadden gekund of misschien zelfs gemoeten, gelijk staat aan een schuldbekentenis in het tuchtrecht. Volgens mij is dat niet zo. Bij de tuchtrechter gaat het immers niet om het beoordelen of met de kennis van het verloop bepaalde zaken anders hadden gemoeten, maar of het gevoerde beleid conform de beroepsstandaard is. Met andere woorden: zouden andere zorgverleners – met de kennis van toen – het ook zo hebben gedaan?

Ik vraag mij af in hoeverre jij als klager hierover bent geïnformeerd? Toen de klacht in mijn eerste zaak ongegrond werd verklaard, moet dat voor klaagster gevoeld hebben als een afwijzing, als haar ongelijk. Zij had immers betoogd dat wij fouten hadden gemaakt. Ik heb mij weleens afgevraagd of zij deze optie voor mogelijk had gehouden en of dit haar gang naar het tuchtcollege zou hebben veranderd. Ik ben geen voorstander van een drempel naar het tuchtcollege, maar wel van het goed informeren van patiënten over wat er bij de tuchtrechter mogelijk is. En met goed informeren bedoel ik dat het ook door patiënten met lage gezondheidsvaardigheden is te begrijpen. Jou reken ik niet tot die groep. Toch ben ik benieuwd hoe jij de informatie tot je hebt genomen. En wat zou het met jou doen als jouw klacht ongegrond wordt verklaard? Zijn dan al die slapeloze nachten voor niets geweest?

Groet,

Marco

naar deel 4


reageren

  • Marco Blanker

    Marco Blanker is huisarts te Zwolle en werkt als huisarts-epidemioloog op de afdeling huisartsgeneeskunde van het UMCG.  

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.