Blogs & columns
Blog

Wat een voorrecht!

1 reactie

Toen ik 10 jaar oud was en begreep dat mijn moeder in de palliatieve zorg werkte, wist ik het zeker: dat nooit. Je gaat toch zeker niet de hele dag werken met mensen die doodgaan? Wat had ik het mis. Het is het grootste voorrecht dat ik me wensen kan.

‘Dankjewel, Anouk.’ De handdruk wordt steeds minder stevig. Het gebruik van mijn voornaam in de ziekenhuissetting raakt me. Het is confronterend dichtbij. Net als de witte jas beschermt mijn achternaam mijn ware ik. Toch past het nu. We hebben net een halfuur gesproken over hoe overlijden eruitziet. Hij wilde alles weten, de details. Morfine, dormicum, obductie, donatie en de begrafenis. Hij had een duidelijke visie. Toch knaagt er iets aan me. De echtgenote nam bijna geen deel aan ons gesprek. Ik knijp in haar hand. ‘Onwerkelijk, hè?’ Ze barst in tranen uit. In de dertig minuten die volgen gaat het niet meer over de dood. Het gaat over het leven. Over de kinderen en kleinkinderen, over de verre reizen en de liefde. Ik ga op in het verhaal over hoe ze elkaar als 16-jarigen hebben leren kennen. Als ik de kamerdeur sluit lijkt het alsof ik twee verliefde tieners achter me laat.

Werken met stervende mensen geeft mijn werk diepgang en betekenis. Het motiveert me elke dag om deze gesprekken nog beter te kunnen voeren. Onstilbare honger naar handvatten en een passende woordenschat. Ik wil er steeds beter in worden, groeien. Ik wil een menselijke dokter zijn en blijven. Het dokter zijn gaat hier niet over genezen, het gaat over zorgen.

Als ik enkele weken later de rouwkaart in mijn handen heb, glimlach ik naar de handgeschreven zin: warme groeten aan Anouk.

Mijn persoonlijke leven, achter de achternaam en de witte jas, voelt nog intenser. Werken met stervende mensen gaat vóór alles over het leven.

palliatieve zorg
  • Anouk Putker

    Anouk Putker werkt als arts in opleiding tot oncoloog.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Rob Kok

    verzekeringsarts/voorzitter NVVG, Rotterdam

    Niet alles is wat het lijkt. Wat een mooie, meevoelende column wederom. Met als uitsmijter: werken met stervende mensen gaat vóór alles over het leven.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.