Blogs & columns
Blog

Wat een drama!

1 reactie

Ergens diep in mij schuilt een dramaqueen en die is – heel theatraal – alvast begonnen om de balans van mijn werk als forensisch arts op te maken. Dat zit zo: de politie heeft in het ‘programma van eisen’ gezet dat de medische arrestantenzorg voortaan gedaan moet worden door huisartsen. En dat ben ik niet, dus ergens volgend jaar moet ik waarschijnlijk afscheid nemen van een van de interessantste en meest inzichtgevende onderdelen van mijn werk. Kwetsbare mensen, het zuip-, slik- en snuifgedrag in de stad, grote psychische problemen als bron van bijna alle kwaad: het komt er allemaal in terug.

Wat dan overblijft zijn de opsporingstaken, zoals de lijkschouw, letselbeschrijvingen en zedenonderzoeken. Ook interessant en belangrijk werk, maar al snel nogal specialistisch, een tikje nerdy. En de samenhang in onze zorg voor die kwetsbaren verdwijnt.

Hoe heeft het allemaal zover kunnen komen? Lastige vraag. Ik zou graag eens met de Wet Openbaarheid Bestuur in de hand de besluitvorming willen analyseren die tot deze aanbesteding heeft geleid. Feit is dat over ons vak drie ministeries meebeslissen: Justitie en Veiligheid, Binnenlandse Zaken en ‘ons eigen’ VWS. Elk individueel ministerie is al complex en weerbarstig, begrijp ik, en drie tegelijk beleid makend over één vakgebied blijkt tot op heden een brug te ver.

Formeel gaat J&V over de aanbesteding en dat zijn juristen. Die hebben geen verstand van gezondheidszorg. Dus die laten zich adviseren door mensen die daar wel verstand van hebben. Daar hebben wij als GGD’en en de beroepsgroep van forensisch artsen denk ik wel wat steekjes laten vallen. Geen eensgezind verhaal, niet gewend om voor de eigen zaak op te komen. Te braaf, te netjes. Daardoor is ruimte ontstaan voor bv’tjes die de afgelopen vele jaren wel bij de ministeries op schoot zijn gaan zitten en de zaken naar hun hand hebben weten te zetten. Want de aanbestedingseisen zijn copy-paste de werkwijze en belangen van die bv’s, die huisartsenzorg verkopen. In wezen zijn het gewoon uitzendbureaus.

Nu ik dit zo opschrijf barst mijn innerlijke dramaqueen helemaal in snikken uit. Wat een gemiste kansen, wat een cynisme. Hoe gaat dat lopen in die politiecellen volgend jaar? En wat moet er nu met onze jonge collega’s en aiossen? Vreselijk, er moet iets gebeuren. Minister Grapperhaus, Kamerleden, stop die aanbesteding!

Collega’s, ik ben er wel klaar mee. Met die aanbesteding, die chaos, dat gebrek aan visie over forensische geneeskunde. Ik zit me als GGD-arts maar op te winden over het belang van goede publieke gezondheid, kwetsbare doelgroepen, samenwerking, dat hele ding. Maar nu is het mooi geweest.

Ik weet het beter gemaakt, ik word ook een bv. Ik heb twee bloedjes van kinderen die nog moeten studeren, een dure hypotheek en de auto maakt gekke geluiden, dus dat schip met geld is nu meer dan welkom. En de GGD raakt de arrestantenzorg straks misschien kwijt, dus wat moet je dan. Omscholen? Ja hoor eens, ik ben zestig en dan word je niet meer een, twee, drie neurochirurg. Of radioloog. Ze zien je aankomen.

En het barst van de bv’tjes, dus hoe moeilijk kan het zijn. Ik ken een advocaat en een arts met een MBA, die weten hoe je zo’n ding in elkaar klust. Lege kantoorpanden genoeg dezer dagen. Wat private equity erbij voor de aanloopkosten en aan de slag. En ik wil ook een lease-auto.

Ik huur ook een skybox bij Ajax voor de clientèle van het ministerie en nodig ze uit voor een borrel. Dan praten ze ook meer, als je begrijpt wat ik bedoel. Mijn zwager die bij de politie werkt, kan eens langsgaan bij die inkopers van het ministerie. Ik maak afspraken met andere bv’s over wie in welke regio inschrijft. Geen haan die ernaar kraait en ik heb zo twee, drie grootstedelijke politieregio’s in de tas. Zit je zo op drie miljoen euro omzet.

Laat die GGD’en maar kletsen met hun doelgroepen, hun zorgcontinuïteit, hun ketenpartners. Het is nu mijn beurt. Kom maar door met die winstuitkering.

lees meer van jeroen timmerman
opleiding aios politiek GGD
  • Jeroen Timmerman

    Jeroen Timmerman is forensisch arts en werkt bij de GGD in Amsterdam  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Alex Glasbergen

    Militair arts, Leiden

    U schrijft: "En de samenhang in onze zorg voor die kwetsbaren verdwijnt." In mijn beleving zou er geen samenhang moeten zijn tussen medische arrestantenzorg (dient de patient) en forensisch-medisch onderzoek (dient justitie). Twee tegengestelde belan...gen dus. Het lijkt mij logisch en zuiver dit te scheiden, hoe pijnlijk dat ook is voor de arbeidsvreugde van forensisch artsen. En wat gaat er mis als huisartsen met de juiste bijscholing deze taak overnemen? Wat zie ik over het hoofd?

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.