Warm momentje

Gisteren las ik je nieuwe stukje. Vanochtend begon mijn dag rustig en vroeg. Na het mediteren dronk ik thee, en las: Recognise that the other person is you. Dat was precies wat je bedoelde, niet? Zelf zijn we ook mensen die gezien, erkend en gehoord willen worden. Die wel varen bij een kruimel aandacht en waardering.

Zoals die keer dat ik na een reanimatie op straat beduusd mijn spreekuur hervatte, en de patiënt tegenover me zei: ‘Tjonge dokter Schrage, dat was nogal wat. Als u liever heeft dat ik later een keertje terugkom, maak ik gewoon een nieuwe afspraak hoor.’

Of een andere patiënt die op maandagochtend zei: ’Gisteren zag ik u ook al op de huisartsenpost aan het werk. U heeft toch ook nog kinderen hè? Petje af hoor.’

Kijk, zo even gezien en erkend te worden als mens, dat is een warm momentje. Zo kon ik na die reanimatie toch weer verder.

Maar er zit ook een andere kant aan die the other person is you. Als ik dan die ander ben, wat moet ik dan met mensen aan wie ik me erger?

Eerlijk? Er zijn er best wat die mij triggeren. Wat denk je van alle vage klachten, mensen die met lijstjes op het spreekuur komen en er dan eens breed voor gaan zitten, of de mensen die met hun onderhuidse agressie de lucht doen vibreren. Bepaald niet de makkelijkste consulten. Ze kosten een hoop energie en zuigen me leeg. Tegelijk weet ik dat het luisterend oor dat ik bied, precies is wat ze nodig hebben. Vooral als ze overal het deksel op de neus krijgen. ‘Op mijn terrein geen afwijkingen’ heet de afwijzing dan eufemistisch. Op deze formule circuleren creatieve varianten: ‘Geen somatisch substraat’, ‘Op mijn gebied geen somatische verklaring voor de klachten’, … De klap waarmee de deur vervolgens gesloten wordt, heet ‘Retour huisarts’.

The other person is you. Heeft mijn ergernis ermee te maken dat ik – onbewust – iets van mezelf herken in die ander? Of is het ook, of misschien wel louter, een kwestie van tijdgebrek en het feit dat de organisatie en financiering van de huisartsenpraktijk slecht aansluit op deze patiëntencategorie?

De vragen stellen is ze beantwoorden.

Bram reageert - lees zijn blog