Blogs & columns
Blog

Waar blijven de vrouwen?

4 reacties

Op een congres valt het op dat bijna alle sprekers man zijn. Ik heb het hierover met twee collega’s. Waar zijn de vrouwen? Hebben zij geen goed onderzoek gedaan? Hebben ze andere prioriteiten? Is het stom toeval?

Noem vijf bekende psychiaters die het eerst in je opkomen, en de meerderheid zal man zijn’, zegt een collega. Ik begin na te denken en het blijkt te kloppen. De collega naast me komt tot twee vrouwen. In mijn jaar van geneeskunde was een zeer grote meerderheid vrouw. In mijn aiosgroep psychiatrie is dit redelijk gelijk verdeeld. Kijk naar een gemiddeld bestuur, en dan met name naar de voorzitter, en de overwegend-vrouw-verdeling van de studie geneeskunde is niet meer terug te zien.

Tijdens mijn studie geneeskunde heb ik de verschillen in de behandeling van mannelijke en vrouwelijke studenten als subtiel ervaren. Er waren de oudere patiënten op somatische afdelingen in het ziekenhuis die me steevast ‘zuster’ noemden. Als psychiater in opleiding gebeurt me dit nooit meer. De halve bevolking weet überhaupt niet dat ik arts ben, dat is niet anders voor mijn mannelijke mededoktoren in opleiding tot psychiater. De feedback ‘Als je rechtop zit, dan ben je lang en dus intimiderend, zet je stoel maar lager of recht je rug niet’ zie ik mijn mannelijke collega’s daarentegen nog niet krijgen. Net zoals de opmerking of ik mijn tijd wil steken in het bekleden van een bestuursfunctie, in plaats van in een relatie. Evengoed heeft vrouw-zijn ook zo zijn voordelen: waar mijn mannelijke collega’s tijdens het coschap gynaecologie steevast de deur uitgestuurd werden door patiënten, mocht ik wel altijd blijven.

Er zijn anno 2021 nog verschillen tussen mannen en vrouwen in de opleiding. Soms in het voordeel van de man, soms in het voordeel van de vrouw. Inkomensverschillen man-vrouw bestaan ongetwijfeld nog, maar die bestaan er ook tussen vrouwen onderling. Nog meer dan verschillen zijn er overeenkomsten tussen mannen en vrouwen in de opleiding.

Mannelijke psychiaters zijn zichtbaarder dan vrouwelijke. Ik heb steeds het gevoel gehad dat ik dezelfde kansen krijg als mannen. Daarom kan ik evengoed een voorbeeld nemen aan een mannelijk rolmodel. Al zou ik het best leuk vinden als vrouwen meer in beeld komen, zowel op congressen als in een bestuur. Ik ben benieuwd of ik over tien jaar meer vrouwen op kan noemen als me gevraagd wordt snel vijf psychiaters te noemen. Ik heb geen eenduidig antwoord gevonden op de vraag waar de vrouwen blijven. Ze komen er vast wel.

lees meer van mette konings
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Jedidja Fortuijn

    Aios psychiatrie , Haarlem

    En in aanvulling: als het allemaal mannen op zo'n congres zijn en mannen die de onderzoeksonderwerpen bepalen, dan dan is de kans heel groot dat er zaken blijven liggen die voor vrouwen heel belangrijk zijn. Dat is dus erg.
    Overigens is met een soor...tgelijke redenering het belang van ervaringsdeskundigen als inbreng voor onderzoek te begrijpen.

  • Jedidja Fortuijn

    Aios psychiatrie , Haarlem

    Mette, dit is een belangrijk onderwerp, dank voor de aandacht daarvoor. Het gaat om hele subtiele dingen, waardoor de machtsverhoudingen toch nog uit balans zijn, overigens zonder dat iemand daar schuldig aan is. (Zowel mannen als vrouwen hebben voor...oordelen, waardoor mannen makkelijker dan vrouwen een bepaalde positie veroveren, lees oa Lean In van Sheryl Sandberg). Dat heeft wel ernstige consequenties. Als we er vanuit gaan dat er kansengelijkheid is tussen mannen en vrouwen, dan ligt het dus aan die vrouwen zelf als ze een bepaalde positie niet bereiken. Zo ken ik meerdere vrouwelijke specialisten die geen vaste plek kunnen vinden, steeds gepasseerd door mannen, en dan toch aan zichzelf gaan twijfelen. Terwijl ze gewoon goed zijn. (mechanisme wordt goed beschreven in de tirannie van verdienste van Michael Sandel). Wat collega Meeberg schrijft, over mannen die vaker promoveren, is geen verklaring. Want waarom promoveren er meer mannen? Waarom komen die vaker in aanmerking voor een promotietraject? Kiezen vrouwen misschien eerder voor klinisch werk, omdat daarin 'vrouwelijke' waarden meer naar voren komen (ik denk aan pragmatisme, zorg voor de patiënt) en if so: is het belang van een promotie om in opleiding te komen, een mannen bevoordelend mechanisme?
    Zelfde vragen zijn ook te stellen bij andere subgroepen als bijv allochtonen. Hoeveel allochtonen studeren er, hoeveel komen in opleiding en hoeveel worden er prof?

  • Bernard van de Meeberg

    Student Geneeskunde, Nijmegen

    De NTvG van 9 oktober (2020) behandelde dit onderwerp kort. In absolute aantallen promoveren mannen vaker, en blijven ze ook meer publiceren na hun promotie. Dat zijn geen hele grote verschillen, dus dat kan wellicht ook niet alles verklaren. Het art...ikel sluit in ieder geval hierop aan.

  • Menno Oosterhoff

    Psychiater, Thesinge

    Lees "Het vrouwenbrein" geschreven door Iris Sommer, een vrouwelijke psychiater. Dat verklaart veel.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.