Blogs & columns
Blog

Vijftien minuten: ik stem vóór

7 reacties

‘Engelse huisartsen: spreekuur naar kwartier in 2030’, zo luidt de kop in Medisch Contact. De afgelopen negen maanden van mijn eigen huisartsopleiding zijn voorbijgevlogen. Medisch-inhoudelijk, communicatief, praktisch, organisatorisch en maatschappelijk heb ik veel (bij)geleerd. Ik heb echter ook geleerd te observeren.

Als ik om me heen kijk zie ik collega’s die hard werken, maar steeds vaker de lijdensbeker tot de bodem ledigen. Of zelf op het mentale randje balanceren. Daartegenover staat een complexiteit van patiëntenaanbod dat toeneemt. Ik zie en hoor ook een steeds mondigere patiënt die graag meedenkt over zijn eigen gezondheid. Of specialisten die (terecht) patiënten terugverwijzen naar de eerste lijn. Bovendien is daar de inmiddels bekende en beruchte ‘paarse krokodil’. Ook de zorgverzekeraar en politiek vragen onze aandacht door ons op de kosten te laten letten.

Maar laten we reëel blijven. We kunnen niet eeuwig ongestraft als een Usain Bolt ons spreekuur blijven draaien. Weleens bewust geweest van de vergelijkbare prestatie die wij dagelijks in tien minuten leveren? Luisteren, onderzoeken, diagnosticeren, uitleggen, shared decision making, behandelen, juridisch verantwoorde verslaglegging, empathie en ondertussen hopen op een tevreden en geholpen patiënt. Ook in Nederland werken we voor het overgrote deel nog steeds conform het ’tienminutenspreekuur’. Zelfs Bolt kan de honderd meter sprint niet zijn hele leven lang onder de tien seconden blijven lopen. Waarom moet de huisarts dan zo strak aan deze tien minuten worden gehouden? Overbelasting ligt op de loer. Als zelfs een conservatief land als Engeland naar het vijftienminutenspreekuur wil, waarom doen wij dit dan alleen nog maar op basis van proef?

Levensstijl en preventieve geneeskunde krijgen tegenwoordig steeds meer aandacht. Een administratief medewerker krijgt een aangepast bureau. Menig ICT’er een ergonomisch verantwoord ingesteld beeldscherm. De vrachtwagenchauffeur een op maat gemaakte stoel. Vijftien minuten voor de huisarts met diens patiënt zou toch een logische vervolgstap zijn? De te verwachten winst valt niet alleen in geld uit te drukken of te meten. Ik spreek uit eigen ervaring dat mensen met een glimlach de spreekkamer verlaten als je even naar thuis of een specifieke hobby vraagt. Puur interesse tonen is vaak al de helft van de genezing. In tien minuten weet je vrijwel zeker dat dat onmogelijk is. Een tegenargument zou kunnen zijn dat we het al jaren zo doen. Toch is een frisse blik en wind soms wenselijk. Ook in de uitvoering van dit prachtige vak.

Over een week vlieg ik (dit keer letterlijk) naar het Verenigd Koninkrijk om enkele weken in het kader van dezelfde opleiding in een hospice te gaan werken. Een heel andere setting met meer spreekuurtijd. Mede daarom intrigeert deze kop in Medisch Contact mij. De brexit wordt steeds uitgesteld. Premier May stapt op. En toch streven ze in alle conservativiteit naar uitbreiding van het spreekuur. Wanneer volgen wij structureel? Zonder motie van wantrouwen stem ik vóór. Wie volgt?

meer van arianne beckers

huisartsgeneeskunde Engeland
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Maes: De vraag stellen is hem beantwoorden. Zet er even bij hoeveel u betaald krijgt voor een consult van 10 minuten. Dan heeft u uw antwoord al.

  • Anton Maes

    huisarts, Dieren

    Voor alle duidelijkheid, de kosten van het verlengen van de gewenste consultduur van 10 naar 15 minuten, betaalt de huisarts bij de huidige NZa tariefprestaties zelf. Vindt de huisarts dat goed?

  • Tessa

    Huisarts, Meppel

    Voor mij is het een succesnummer. Ik heb al jaren 15 minuten per patiënt en ik heb ook nog een verpleegkundig specialist in dienst, die ook spreekuur doet. En dat in een normpraktijk. Dit gaat inderdaad ten koste van mijn inkomen, maar het houdt mijn... werk leuk!

  • Tessa

    Huisarts, Meppel

    Voor mij is het een succesnummer. Ik heb al jaren 15 minuten per patiënt en ik heb ook nog een verpleegkundig specialist in dienst, die ook spreekuur doet. En dat in een normpraktijk. Dit gaat inderdaad ten koste van mijn inkomen, maar het houdt mijn... werk leuk!

  • Isar Wulffaert

    Waarnemend huisarts en zorginnovator, Nijmegen

    De vraag lijkt niet meer "waarom zouden we onze agendaplanning aanpassen aan de hulpvraag", maar "hoe dan". Voor mij als waarnemer eigenlijk heel simpel om dat te organiseren en nog effectief ook. Mijn harde voorwaarde is dat er maximaal 4 patiënten ...per uur worden gepland, ook in praktijken waar dat niet de norm is. En het werkt! Voor mij, voor de patiënt én voor de praktijkhouder. Graag verwijs ik naar mijn artikel inclusief 10-minuten-kritiekogram (https://issuu.com/appr-naarden/docs/boek_medz4_3d1fe4fcce70c3 Zie pagina 18/19) waarin ik grafisch weergeef dat goede zorg niet in gemiddeld 10 minuten te geven is. Financieel hoeft de praktijkhouder niets in te leveren, sterker nog, gemiddeld 4 patiënten per uur zijn 2 enkele en 2 dubbele consulten. Bij 5 patiënten per uur (vaak de norm) declareert men meestal slechts 5 consulten per uur. De échte winst ligt in betere zorg voor de patiënt en leukere zorg voor de arts. De financiële besparingen op de huisartsenpost en tweede lijn nog niet eens genoemd, door betere diagnoses, meer uitleg en geruststelling. De meeste praktijken hebben echter te veel patiënten om zich minder agendaplekken te kunnen veroorloven (al komen mensen significant minder vaak als ze langer, en daarmee beter worden geholpen). Het is dus tijd voor gewoon doen! En daarbij nadenken over betere triage met gedifferentieerde (lees: realistische) tijdstijdsplanning. En laten we kritisch zijn op onze financiering, want die werkt grote praktijken met zoveel mogelijk consulten in de hand, precies dat wat we niet willen! Voel u vrij om contact op te nemen met mij voor de #hoedan. Succes!

  • Dolf Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid - oud bedrijfsarts, Rotterdam

    Mooie reflectie. Arianne Beckers stelt terecht zich de vraag: ' waarom moet de huisarts zich zo strak aan de tien minuten spreekuur houden ?

    Het antwoord ligt voor de hand. Omdat dit 'de afspraak' is. Maakt nauwelijks uit of deze geschreven of on...geschreven is. Zo doen 'wij' dit namelijk. Is al jaren zo. Huisartsen zijn ook maar gewoonte dieren. Door buffelen is het parool.

    Maar in het systeem van 'intensieve menshouderij - aardige metafoor van organisatie adviseur Jaap Peters - wordt je niet geacht vragen te stellen, maar door te buffelen. Productie draaien (melken) gaat voor alles. Zo werkt het systeem. Zo gaat het hier namelijk.

    Verandering ervan legt de machtsvraag - net zoals GJ Bonte terecht hiervoor opmerkte- op tafel. Wie heeft het hier eigenlijk voor het zeggen ? Geschreven dan wel ongeschreven ? Veelal wordt daarom heen gedraaid, maar is cruciaal.

    O ja and by the way: alles draait om het geld. Ook in de zorg. So follow the money

    De vrijheid begint hier

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Ik stem voor!

    Voor de meest simpele dingen zoals een carpaal tunnel syndroom, een ulnaropathie of een radiculair syndroom heb ik voor een gedegen anamnese, een gericht neurologisch onderzoek en een fatsoenlijke uitleg aan patiënt minstens een kwa...rtier nodig, en nog vaker 20 minuten. Dan verlaat patiënt tevreden en zonder vragen de spreekkamer. En dat zijn dan dingen die ik op mijn ruggenmerg doe, bijna met de ogen dicht.

    Welke imbeciel denkt anno 2019 dan nog dat een huisarts dat wel in 10 minuten kan?

    Ik sprak met een groep huisartsen in opleiding, die me vertelden dat 9 van de 10 jonge klaren uit de voorgaande groep zich hadden voorgenomen dat, als ze eenmaal zelfstandig waren, de consultduur naar 15 minuten zouden brengen. Maar na een jaar waren er nog maar 2 over die hun voornemen hadden gerealiseerd. Ten koste van het eigen inkomen. De ziektekostenverzekeraars weigerden namelijk financieel over de brug te komen. Die vinden het wel prima zo. Het Tayloriaanse efficiëntiedenken in optima forma, zich blijkbaar niet realiserend dat elke verwijzing naar het ziekenhuis veel meer geld kost, het rechtstreekse gevolg van te weinig tijd bij de huisarts.

    Maar als de huisartsen dit zelf niet beter voor het voetlicht brengen, en zich blijkbaar als makke schapen naar de slachtbank van overheid en ziektekostenverziekeraars laten brengen, zal er niets veranderen.

    Macht heeft zich in het verleden nooit laten afpakken door redelijkheid of overleg, dus ik zou zeggen:

    De beuk er in!

    [Reactie gewijzigd door op 11-06-2019 12:22]

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.