Blogs & columns
Blog

Tuchtcollege in verwarring - Marcel Slockers

1 reactie

Haar verhaal was bloedstollend. Achtervolgd door een bende in Midden-Amerika, op de vlucht uit angst om vermoord  te worden. Wekenlang had ze het uitgehouden in de rimboe. Berooid en sterk vermagerd kwam ze eindelijk in Nederland aan.

In de daklozenopvang sprak ik met haar. Vanwege haar onbegrepen klachten deed ik een oriënterend bloedonderzoek. Later stond ze erop dat ze voor dezelfde klachten nog eens door de internist werd bekeken. Was ze misschien lang geleden vergiftigd, met lood?

Met veel tact probeerden we haar met de ggz in contact  te brengen. Zelf wuifde zij haar psychische klachten weg met haar Creoolse lach. Psychiatrische zorg was voor haar paranoïde gedachten geen oplossing.

De afgelopen 32 jaar las ik wekelijks de tuchtrechtelijke uitspraken in Medisch Contact. Dat levert per jaar 150 bladzijden aan juridische informatie. Mogelijk dat ik daardoor dertig jaar verschoond ben geweest van een tuchtzaak. Natuurlijk weet ik dat ik fouten heb gemaakt en dat die heel ongelukkig kunnen uitpakken. Fouten maken heeft veel impact op mij en op elke dokter. Maar met een gesprek daarover met de betrokkenen kon ik altijd veel oplossen.

De afgelopen twee jaren heb ik wel drie tuchtzaken gekregen. Een patiënte met een harddrugverslaving klaagde me aan omdat ik naast 200 milligram methadon geen morfine wilde voorschrijven. Mijn antwoord dat ik voorschriften voor opiaten via een verslavingsarts wilde laten lopen viel niet in goede aarde. Het medisch tuchtcollege vroeg me om uitgebreide informatie nadat de vrouw bij het tuchtcollege had geklaagd. In een zin van drie regels schreef ze dat ze een klacht indiende omdat ik geen morfine gaf. Toch nam het tuchtcollege de zaak in behandeling en werd ik om een (uitgebreide) reactie gevraagd.  

Ik was twee dagen bezig met mijn weerwoord. Mijn eerste tuchtzaak! Nadat ik in overleg met een jurist en een verzekeraar het verweer had  geschreven, bleek de klaagster nooit meer gereageerd te hebben op de aanvullende vragen die het tuchtcollege haar na mijn repliek stelde. Een afwijzing van de klacht volgde, maar toen had ik mijn energie al in de zaak gestopt!

Ook bij een klacht dat ik huisartsen in opleiding in de praktijk heb, kreeg ik van het tuchtcollege de vraag om hierover uitgebreide informatie te verstrekken. Deze derde tuchtklacht betreft opnieuw een algemene klacht waarin niet wordt aangegeven wat ik op welk moment niet juist zou hebben gedaan. Toch heeft het tuchtcollege ook deze klacht in behandeling genomen en mij opnieuw om een reactie gevraagd.

Ik denk dat het tuchtcollege zelf verward is. Door mijn werk als straatdokter zie ik veel verwarde mensen. Het helpt verwarde mensen niet om ze voor de schijn serieus te nemen. Het helpt als je ze tegen hun eigen verwarring beschermt.

Ook helpt het mensen die met verwarde mensen werken niet als je ze bovenmatig belast met klachtenprocedures.

De eerdergenoemde vrouw die vertelde dat ze uit Midden-Amerika was gevlucht, klaagde vier dokters  aan. Vier dokters die allemaal juristen nodig hebben vanwege een klacht over haar vermeende loodvergiftiging. Die samen met hun juristen allemaal tijd en energie staken in een serieus weerwoord, zoals door het tuchtcollege verlangd. De uitkomsten van de klachtafhandeling maakt haar psychose niet minder.

Het tuchtcollege moet niet meegaan in de verwarring van verwarde mensen. De  verslaafde kan nog zo hard gillen dat hij opiaten van de dokter wil, die dokter moet dan niet in de war raken en een soort dealer worden.

Tuchtcolleges mogen wat mij betreft een deugdelijk intakeformulier maken. Juist omdat  het klachtrecht een groot goed is, moet het zorgvuldig uitgevoerd worden. De klacht mag eerst duidelijk  worden opgeschreven en aangegeven mag worden wanneer en waar iets is gebeurd.

Indien dan de klacht serieus lijkt te zijn, dan is het goed om een repliek van de behandelaar te vragen. Het klachtrecht is er natuurlijk niet om een psychose of verslaving te onderhouden!

Tuchtcollege, raak daarom zelf niet verward!

Marcel Slockers, huisarts/straatdokter

 

Meer van Marcel Slockers:
straatdokter
  • Marcel Slockers

    Marcel Slockers is niet-praktiserend huisarts en straatdokter.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Deze blog is me uit het hart gegrepen. Mensen die alle reden hebben om te klagen doen het vaak niet. Wel heb ik in mijn omgeving helaas veel evident onterechte klachten gezien. Meestal komt dat dan ook wel goed, maar dan ben je maanden en een heleboe...l tijd , spanning en moeite verder Ik heb helaas ook meerdere keren gezien dat er een uitspraak was, die mijn gevoel voor rechtvaardigheid geweld aandeed en ook van de andere betrokkenen. Soms zelfs van medepatienten, die onder het gedrag van de klager te lijden hadden gehad.
    Wat een probleem is is dat er geen enkele sanctie staat op "valse" aangifte. Iedereen kan zonder drempel een klacht indienen of een tuchtzaak aanspannen. Ik geloof dat uiteindelijk 90% niet leidt tot een veroordeling. Wat gaat daar een tijd en geld en moeite in zitten. We weten allemaal dat de impact van een klacht fors is.
    Hiermee wil ik zeker niet de mensen die terecht klagen tekort doen. Maar of er nog een gezonde verhouding is tussen de kosten en baten van het hele instituut betwijfel ik. Heel goed dat dit eens aangekaard wordt

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.