Trump, de Chinezen en wij

Soms heb ik een enorme behoefte om me weg te fantaseren uit de wereld waarin we leven. Deze week overkwam me dat weer rond de inauguratie van Donald Trump. Hoe zou het zijn als ik een ontmoeting zou kunnen organiseren tussen deze icoon van onze vertwitterde wereld en enkele oude Chinese filosofen. Ter lering en vermaak van alle betrokkenen.

Stel je voor dat het me zou lukken om Confucius, Lao Tse, Mencius en Zhuangzi uit hun hemelse graven op te wekken en ze mee te nemen naar de Trump Tower voor een kopje thee met The Donald.

Met de eerbiedwaardige Chinezen ga ik de glitterliften in en zoeven we naar de 58ste verdieping. Ze buigen en glimlachen als we de immense theesalon worden binnengeleid. New York ligt aan onze voeten, de thee staat klaar en Trump begint meteen te vertellen dat hij veel weet van Chinese filosofie omdat hij gehoord heeft dat De Weg van zijn Harvard-professor Michael Puett een fantastisch boek is.1 Ik beaam dat driftig want juist door dat boek heb ik het idee gekregen om deze ontmoeting te organiseren en …..

Trump luistert niet, maakt een vegende handbeweging in mijn richting en begint uit te leggen hoe hij China wil laten zien en voelen dat Amerika weer groot is. De Chinezen kijken elkaar even aan. Dan neemt Confucius de theepot en begint het kopje van Trump vol te schenken. Hij blijft doorschenken ook als het kopje al vol is. De thee stroomt over de glazen tafel op de marmeren vloer. Alles wordt nat maar Confucius blijft doorschenken tot de theepot leeg is. Trump kijkt de Chinees verbijsterd aan. Die zegt: ‘Hoe kunnen we met elkaar praten als uw ziel al helemaal gevuld is met uw eigen ideeën? Daar kan zo echt niets bij.’

De Chinezen staan op, buigen diep, bedanken voor de gastvrijheid en we vertrekken. Tegenover de Trump Tower is een Starbucks waar we een tafeltje in de hoek vinden. We gaan zitten en de Chinezen kijken me verwachtingsvol aan. Dit is mijn kans. ‘Hoe moet het nu verder met onze wereld?’, vraag ik.

De Chinezen gaan even in conclaaf en dan neemt één van hen het woord.

‘Jij bent toch huisarts in Holland? Jij bent zo iemand die beter met de kleine dingen kan beginnen. Let op waar je je energie aan geeft, doe ’t rustig aan met dat zwarte spiegeltje – hij wijst naar mijn IPhone –, zoek de verbinding en werk in je praktijk aan medemenselijkheid. Daarmee bedoelen we dat je correct reageert op anderen en je gevoel ontwikkelt voor wat in je doen en laten goed is voor de ander. Daardoor kan het beste in die ander naar boven komen.’

Ik knipper met mijn ogen en kijk in mijn agenda. Een visite bij het echtpaar el A. Eerste generatie Marokkaanse Berbers die nauwelijks Nederlands spreken. Hij is oud en heeft hartfalen. Zij is twintig jaar jonger, heeft chronische hoofdpijn en is overbelast door de mantelzorg. Ik kan meteen aan de bak.

Bram Tjaden

1. Michael Puett en Christine Gross-Loh. De Weg. Wat Chinese Filosofen ons over het goede leven leren. Uitgeverij ten Have. 10e druk 2016.

.