Toelaten

(Bram reageert op Hartkloppingen van Martine)

Wat een treffende afsluiting van jouw laatste blog: hart en handen, handen en hart. De hele essentie van het dokter zijn. Werken vanuit het hart, met gevoel en misschien wel liefde. Het is niet makkelijk om dit als dokter waar te maken en tegelijkertijd weet ik dat het een diep verlangen van zeer velen van ons is om dat wel te doen. Ik durf zelfs te zeggen dat dit het uiteindelijk is wat ons werk een diepere betekenis en voldoening geeft. Eigenlijk vreemd dat we juist hierover zo weinig te horen krijgen in onze opleiding. We leren primair om medisch deskundig te zijn en van daaruit het beste te doen dat mogelijk is. Dat is natuurlijk ook heel belangrijk, Maar het gevaar is dat we daardoor de essentie van ons werk uit het oog verliezen.

Onze automatische piloot als dokter is vaak reactief en is er een van doorpakken. De doe-modus noemen we dat in de mindfulnesstraining. Daar is overigens in een aantal omstandigheden niets mis mee. Als een patiënt een ACS heeft dan is het maar goed dat we onze protocollen hebben. Maar er zijn een heleboel situaties denkbaar waar die reactieve doe-modus ons niet zo goed van dienst is.

Als een patiënt me komt vertellen dat zij ontevreden is over ons laatste consult dan kan het zomaar gebeuren dat ik door verongelijktheid of gekwetstheid gedreven defensief reageer. Ik kan ook opmerken dat deze reacties zich in mij voltrekken, de emoties en gedachten die ik daarbij heb kan ik toelaten en observeren. Om vervolgens ruimte te maken, een keer diep te ademen, achteroverleunen en eerst maar eens exploreren wat het nu precies is dat de patiënt niet zinde. En dan vandaaruit kijken wat ik nu voor antwoord wil geven aan de patiënt. Misschien komen we dan diepere lagen tegen van wat de patiënt nu zo raakt en kan deze zich daarin gevalideerd voelen.

Op het theezakje lees ik Empty yourself and let the universe fill you.

Werken vanuit het hart betekent dat er innerlijk ruimte is zodat ik het universum van de ander kan toelaten, zodat er echt contact ontstaat en ik als dokter kan aansluiten bij de patiënt.