Tijd voor alternatieven - Renske Leijten
3 reactiesDe zorg is onophoudelijk in het nieuws. Iedereen vindt gezondheid belangrijk en we leven in een tijd van vele veranderingen. En de gevolgen van die veranderingen komen dagelijks in beeld. Schrijnende zaken komen langs zoals het verminderen van de thuiszorg. Het medisch beroepsgeheim dat onder vuur ligt en waarvan de arts zegt: moet dat nou? Ook goede voorbeelden van wetenschappelijke doorbraken waar we juist erg trots op zijn zoals een foetus kunnen opereren aan spina bifida. Als niet-medicus lees ik met veel plezier de passievolle betogen en voorstellen over hoe zorg beter kan. Bijvoorbeeld in Medisch Contact. Vaste prik is ook het praktijkperikel. Kort, snedig, grappig en tekenend.
Uiteraard lees en hoor ik hoe het misgaat. Hoe bureaucratie de schaarse tijd helemaal opsnoept, hoe zorgverzekeraars op protocollen en richtlijnen inkopen zonder nog ruimte te laten om het professionele oordeel te laten tellen. Hoe de kosten aan overhead, marketing en onderhandeling toenemen en hoe de gevolgen van het eigen risico er meer en meer inhakken bij professionals die zien dat noodzakelijke zorg niet betaald kan worden.
Het TINA-virus tiert welig: de mantra ‘There Is No Alternative’ gijzelt de politiek. Het kan niet anders, marktwerking en concurrentie is de enige weg om te komen tot kostenbeheersing, kwaliteit en transparantere zorg. Hoe lang is ons niet verteld door politici, economen, journalisten dat er geen alternatief is voor de rol die zorgverzekeraars vervullen, want de overheid ‘kan dat echt niet’. Want dán heb je wachtlijsten (nu ook), dán beslist de overheid (nu de zorgverzekeraar), en dán moet je in loondienst (en o-wee je inkomen).
In de zorgverzekeringswet – met marktwerking als uitgangspunt – geldt dat als de markt faalt de overheid, als hoeder van het algemeen belang, moet bijspringen. Om bijvoorbeeld een onrendabel ziekenhuis (SEH) open te houden. Ook bij een grote ramp of epidemie, ligt het risico bij de overheid, want de markt kan dat niet dragen. Als je dit doortrekt kun je rustig zeggen dat nu blijkt dat de zorgverzekeringswet en zorgverzekeraars ons niet brengen wat beloofd werd en dat de markt faalt. En waar de markt faalt, moet de overheid het overnemen.
Genezing van het TINA-virus is mogelijk, want natuurlijk is er een alternatief en het is hoog tijd om af te wijken van de voorgeschreven protocollen en richtlijnen die zeggen dat je in de zorg voor eigen (winst)belang moet gaan, dat je concurrent bent van je collega, dat de zorgverzekeraar wel weet wat goed voor ons is. De politiek die koos om zorgverzekeraars de regisseurs van de zorg te laten zijn, kan ook besluiten de zorgverzekeraars en de mechanismen van winstmaximalisatie, concurrentie en wantrouwen uit te schakelen. Daarbij is het tijd om af te stappen van het dogma dat zorg alleen maar geld kost, iedere professional weet hoeveel zorg ook oplevert!
Op vrijdagmiddag 11 september spreken wij in Den Haag met professionals over een alternatief: zorg publiek geregeld op basis van samenwerking en professionele autonomie. Zin om mee tegen te denken? Er zijn nog plaatsen voor ons symposium “De zorg is van ons. Van marktwerking naar samenwerking” beschikbaar, geef je op via zorg@sp.nl
Renske Leijten, Tweede Kamerlid SP
W. van der Pol
Ziekenhuisapotheker en counselor, Delft
Ik zou best willen deelnemen ware het niet dat ik toch wat "achterdochtig" naar de werkelijke motieven van het symposium ben. Hoe vaak heb ik met Kamerleden gesproken en kwamen de meervoudige agenda's niet boven tafel. De verkiezingen zijn in aantoch...t en de zorgprogramma's dienen geschreven te worden. Tijd voor goede ideeen uit het veld. Het blijft dubbel. De markttrein dendert gewoon door. Als counselor raak ik steeds meer in de ban van alternatieven, maar dan in de zin van aanvullende zorg. Maar dat zal Renske niet beogen met het symposium.
P.A.C. Teunissen
bedrijfsarts, Bergen Nederland
Aandacht voor de middelen leidt tot middelmatigheid, andacht voor de doelen tot doelmatigheid. Zorgverzekeraars en overheid zijn middelenorganisaties, dus ongeschikt als regisseur. Waarom zou de burger, de cliënt, de patiënt niet zelf de regissseur v...an zijn gezondheid kunnen zijn.En ook de baas over zijn medisch dossier. En wat het eigen risico betreft; Laat de dokter en de cliënt beiden de helft betalen als een onderzoek niets oplevert. Zijn er gelijk geen wachtlijsten meer. Maar ja waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
C.A. Sijderius
Bedrijfsarts en lid RVT van zorginste, Vlissingen Nederland
Ben net geconfronteerd met een zorgverzekeraar, die geen contract wil sluiten met een zorgaanbieder als de statuten van de raad van toezicht niet aangepast worden aan hun eisen en wensen. Hoe bizar zijn we bezig.