Blogs & columns
Blog

Thee met salami

Lieve Bram,

Plaats een reactie
Martine Schrage en Bram Tjaden, u kent ze als bloggers voor Medisch Contact, corresponderen ook met elkáár over wat hun artsenbestaan met hen doet. En het aardige is: we mogen allemaal meelezen. Volg de conversatie >

(Martine reageert op Bram zijn 't is goed genoeg makker:)

Ja lieve Bram, soms is het gewoon goed genoeg, makker! 

Maar hoe genoeg is goed genoeg? Ik probeer dat de laatste tijd concreet te maken in cijfers. Sinds een paar weken maak ik dagelijks letterlijk de balans op. Bij het slapengaan tel ik de plussen en de minnen van de dag, en wonderlijk genoeg blijk ik de uitkomst heel duidelijk te voelen.

Ik heb een hoop theorieën bij elkaar geklutst en daar mijn eigen systeempje uit gebakken. De mosterd haal ik bij mijn patiënten: wat zij bij de ergotherapeut en de revalidatie leren, intrigeert me altijd buitengewoon. Ze leren over de salamitechniek: alle activiteiten in behapbare plakjes verdelen. Daar overheen gooi ik mijn eigen empirische bevindingen (een mens leert veel bij van het eigen vallen en opstaan) en het energiemanagementsausje dat ik oppikte van artsentrainer Theo Bollerman. Hij werkt met cijfers waarbij je zelf moet leren waarderen wat elke activiteit voor jou 'weegt'.

Zo heb ik gemerkt: een werkdag is min één, een dag schrijven is plus één, sporten levert een half puntje op, net als op tijd naar bed gaan. Tijdig tanden poetsen in plaats van snoepen levert punten op, voor de buis hangen kost punten.
Samen aan tafel eten scoort in de plus, te weinig vrije tijd inplannen valt in de min. Feesten zijn leuk, maar ik ben introvert en dan vraagt een feest meer energie dan het geeft, dus een min op de eindafrekening. Te compenseren met de plussen van mediteren, of een goed een-op-eengesprek. Lastige vergaderingen kosten een minpunt. Seks is goed voor een pluspunt: heilzaam voor de energie, en voor de relatie natuurlijk. Maar net als sporten gaat dat niet vanzelf.

Zo doe ik dat nu al een paar weken. Het grappige is: het motiveert erg om plusjes te scoren, dus kies ik vanzelf gemakkelijker voor het gezonde gedrag. En wat ook opvalt: de eindafrekening klopt meestal precies met hoe ik me voel: eindig ik een dag in de plus, dan ga ik met een zeer content gevoel slapen, en sta ik met veel energie weer op. Vol goesting om aan de dag en de taken te beginnen.
Staat het eindsaldo van de dag in het rood, dan merk ik dat het lijf wil compenseren: het wil vet en suiker hebben om het tekort aan te vullen. Dat werkt. Even. Waarna je nog dieper in de min zakt.
Als ik het dagsaldo dus goed in de gaten houd, zijn dit echte 'balansdagen'. Niet in de huidige modieuze zin van het woord: een balansdag als in heel weinig calorieën om je gewicht op peil te houden. Maar in mijn zin van het woord: ik houd liever mijn energie in balans. De caloriebalans volgt dan als vanzelf. 

De dag eindigen met wat mijmeren boven een kopje thee is ook een dikke plus. Zeker toen ik naar het labeltje van het theezakje van vandaag keek: Your feeling at night is the fruit of the flower of the day.

Kijk, zo schoon had ik het zelf nou niet kunnen zeggen. 

Bram reageert: De dokter als held

  • Martine Schrage

    Martine Schrage is huisarts. Ze werd in Leuven opgeleid, werkte twintig jaar in Nederland, waarna ze terugkeerde naar haar Vlaamse roots. Toen ze pardoes op straat gezet werd, begon ze aan het vrijbuitersavontuur dat waarnemen heet.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.