The Edinburgh Fringe - Christianne Ong

Een van ’s werelds grootste culturele festivals, The Edinburgh Fringe, loopt op z’n eind. Bijna een maand lang is deze stad een wereldtoneel waar op iedere straathoek in de binnenstad iemand een optreden geeft. Jongleurs, goochelaars, schilders, dansgroepen, a-capellagroepen, singer-songwriters en levende standbeelden.

Hoewel ik de afgelopen maand veel heb gewerkt en de ontgroening van de nieuwe baan heb moeten ondergaan, is het festival mij natuurlijk niet ontgaan. Menig toerist – en een enkele artiest – werd in The Royal Infirmary opgenomen na een val met een breuk als resultaat. Menig road-traffic accident komt binnen omdat toeristen niet gewend zijn om eerst naar rechts te kijken als zij een straat oversteken. SEH-artsen doen de gehele behandeling van deze patiënten en wij als orthopeden en chirurgen doen alleen de secondary survey. De SEH-artsen leiden als het ware een volledig autonoom bestaan. Bij een high-energy trauma wordt per jaar ongeveer 300 keer een pan-CT-scan gemaakt (hoofd-hals-thorax-abdomen-pelvis) om geen enkel letsel te missen. Alles is gericht op efficiëntie en best care voor alle patiënten. Moet ook wel als er dagelijks rond de 300 SEH-patiënten binnenkomen.

The Fringe is mij dus niet ontgaan. Iedere dag als ik van de bushalte naar huis loop op South Bridge, word ik overladen met flyers terwijl ik mij een weg probeer te banen door de meute toeristen die kijkt hoe een straatartiest met vlammende fakkels en messen jongleert. Ik woon in een zijstraat van The Royal Mile, de straat waar artiesten hun act opvoeren, hun show met een klein voorproefje promoten of gewoon ouderwets aan het flyeren zijn in hun show-outfit. The Royal Mile is een ideale plek om de magie van the Fringe te ervaren. Een ballonnenartiest draait de moeilijkste figuren uit een stukje opgeblazen plastic, terwijl naast hem een Japanse zwaardvechter flyers uitdeelt. Een generaal van het Britse leger uit de Eerste Wereldoorlog kletst even bij met een 18de-eeuwse mannelijke hoer in een korset en witte pruik, terwijl op de achtergrond een mannelijk a-capellakoor zingt.

Theater, komedie, dans, muziek en beeldende kunst. Met entreeprijzen die variëren van 0 tot 20 pond, is er voor iedereen wat te vinden. Elk jaar zijn er ongeveer 2500 optredens, waarvan een kleine 300 in theaters, pubs of andersoortig gebouwen. Het is bijna onbegonnen werk om uit de dikke catalogus iets te kiezen.

Iedereen mag meedoen met The Fringe. Er is geen jury die selecteert. Dat is ook het hele idee achter the Fringe, dat eigenlijk een reactie is op een ander en nog ouder evenement in Edinburgh: The Edinburgh International Festival. Een event waarvoor je als performer moet worden uitgenodigd. The Fringe is er voor ongenodigde theatergroepen die wilden profiteren van het feit dat er door het internationale festival zoveel publiek is in Edinburgh. De onofficiële voorstellingen vinden plaats rondom het grote event('round the fringe of the International Festival).

Als je je realiseert dat Edinburgh een half miljoen inwoners heeft, maar dat in augustus het aantal mensen ongeveer verdubbelt, dan snap je dat dit idee gigantisch uit de hand is gelopen. En pakt het festival ongelukkigerwijs uit met een ziekenhuisbezoek, dan biedt de SEH een alternatieve voorstelling met fantastische beeldvorming.

Christianne Ong