Blogs & columns
Blog

Squishies

Plaats een reactie

Mijn jongste J. en ik bijten ons stuk op een topografieles over de Scandinavische landen. De stemming zit er goed in, want vikingnamen als Kattegat, Narvik en Småland zijn behoorlijk lachwekkend. ‘Weet je trouwens dat de oprichter van Ikea dood is gegaan deze week’, zegt J. ‘Död’, verbeter ik haar grappend. Toch voor Ikea een uitgelezen kans om een reeks zelf monteerbare grafkisten op de markt te brengen, dacht ik. Onder een naam als ‘Kista’.

Dat allemaal terzijde. Want J. zit alle wakkere uren van de dag te knijpen en kroelen met een zogenaamde squishie. Onder de wat oudere lezers onder ons; we hebben het hier over een rage met een grote R. Ik was er zelf getuige van dat op de Tina-dag de arme schapen in rijen van langer dan een uur stonden om hun zakgeld op te maken aan deze kleurige, slow rising hebbedingen. Ik durf te wedden dat alle meisjes tussen de 7 en 12 jaar een paar squishies in hun bezit hebben. Het zijn figuurtjes van traagschuim, gevormd en geverfd in aansprekende vormen zoals ijsjes, sushi, puppy’s en aardbeien. Kinderen vinden ze heerlijk ruiken, maar ik kan me niet losmaken van de geur van een langdurig doorgelegen matras.

Na een momentje googelen werd mij geopenbaard dat squishies zijn gemaakt van polyurethaan. Dat is een synthetisch petrochemisch polymeer volgeblazen met een gas om er foam van te maken. Met een vrolijk verfje eroverheen. Op de website van het bedrijfje dat floreert door louter de import van dit Japanse knijpplastic staat dat squishies ‘geen speelgoed’ zijn en dat er niet met de mond aan mag worden gezeten (het zijn echter wel allemaal vormpjes van aantrekkelijk voedsel). Ik vrees dat kleine, prepuberale meisjes dat helaas niet lezen (en hun moeders evenmin).

Zacht polyurethaan hardt langzaam uit en ademt vluchtige organische stoffen uit. Deze zogenaamde VOS zijn niet zo gezond, is gebleken. Het geeft ademhalingsproblemen en allergieverschijnselen. De US Environmental Protection Agency zegt zelfs ‘dat je er aandoeningen van kunt krijgen die variëren van astma tot kanker’. Dat is een wel héél breed spectrum van ellende. Nu zal het zo’n vaart niet lopen met mijn dochters ingestie van polyurethaan, maar ik vermoed wel dat zij een intiemere relatie met het spul heeft dan een doorgewinterde bouwvakker met het verboden polyurethaanhoudende purschuim. Het werd me in ieder geval duidelijk dat ik moest gaan inzetten op de regulatie van J.’s knijpverslaving.

Nu wilt u natuurlijk weten of u hier te maken heeft met een moeder die van aanpakken weet. Nou mijn dochter begreep het meteen, ze leverde haar squishie in.

Voor een paar uur dan. Ja, want ik heb nu eenmaal een hart van traagschuim. Mijn hart zwol op, toen J. vroeg: ‘Zal ik vandaag dan maar de boodschappen doen, mama?’ En het kneep ineen toen ze aanvulde: ‘Mag ik dan ook wat spullen halen om slijm te maken? Lijm en scheerschuim en zo? En ik pak dan even jouw lenzenvloeistof, ik moet iets hebben waar borax in zit.’ Dat zei ze doodleuk. Dödlök.

  • Jeanne-Marie Hament

    Jeanne-Marie Hament is stafarts in Rivierenland bij STMR. Momenteel doet zij de specialisatie tot arts maatschappij en gezondheid. Daarnaast is zij hoofdredacteur van het blad JA! van de vereniging van jeugdartsen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.