Spiraal met een verhaal

Moeder en dochter stappen mijn kamer binnen. Moeder met een zeer resolute en snelle tred, de jonge dochter stapvoets schuchter erachteraan. ‘Hup, zitten’, commandeert ze haar dochter, die nog steeds haar ogen gefixeerd heeft op haar schoenen en mij nog niet heeft durven aankijken. Moeders neemt het woord: ‘Ze is 15 jaar, pubert en heeft last van acne, ik heb onlineonderzoek gedaan en gelezen dat een spiraal het beste is tegen acne. Kunt u er een plaatsen bij haar?’

‘Mmm, laten we even u verzoek ontrafelen. Een spiraal tegen acne is niet direct eerste keus volgens de algemene richtlijnen. Ik zou graag willen weten bij wie ze in behandeling is en welke behandelingen en medicatie ze tot nu toe tegen de acne gehad heeft. Wat heeft niet geholpen en wat mogelijk wel?’

Mevrouw kijkt me moeilijk aan, ze kan zich het exacte artikel op internet niet herinneren noch heeft ze een duidelijk verhaal welke behandelingen haar dochter tot nu toe heeft gehad. Behalve het gebruik van het zeer algemene Clearasil. ‘U kunt toch gewoon even een spiraal plaatsen? Wij hebben een topverzekering hoor’, declameert ze. Helaas zijn er patiënten in de private zorg die, ook door de hoge verwachtingen (lees: eisen) aan dienstbaarheid in de Emiraten, gewend zijn om alles te krijgen wat ze willen. Het adagium ‘u vraagt, wij draaien’ lijkt voor sommigen meer regel dan uitzondering. Not my cup of tea.

‘Stel dat we een spiraal zetten, dan wil ik uw dochter ook even wat vragen stellen.’ Ik probeer dochterlief in de ogen te kijken: ‘Ben je al seksueel actief?’ Het meisje kleurt dieprood achter haar mondkapje, duikt nog dieper in haar stoel en kijkt met gebogen hoofd over haar brillenglazen naar me en dan naar haar moeder. Om vervolgens nee te schudden, zeker bij de strenge blik van haar moeder.

‘Vind je het oké als ik je even alleen spreek, en je moeder even op de gang laat wachten? Ze kijkt me verbaasd aan, met open ogen en knikt heel snel ja. Voordat haar moeder weer het gesprek kan overnemen, vraag ik vriendelijk aan de verpleegkundige of ze mevrouw even naar de wachtruimte kan brengen voor een koffie.

‘Vertel’, moedig ik haar aan. Ze kijkt voor de zekerheid nog één keer schichtig achterom om zeker te weten dat moeders de kamer heeft verlaten. ‘Mijn acne is vervelend dokter, maar niet supererg, kijk maar’, en ze trekt haar mondkapje naar beneden. Ze heeft een paar puistjes op haar gezicht. ‘Ik zal je verwijzen naar onze dermatoloog, die kan je hier zeker mee helpen. Ze knikt instemmend en vervolgt: ‘En ik heb wel een vriendje, maar wij hebben geen seks, daar ben ik nog lang niet klaar voor. Mijn moeder controleert alles en is ontzettend bang dat ik zwanger raak, maar ze luistert gewoon niet naar me.’ Een traan biggelt langs haar wang. ‘En ik wil helemaal nog geen spiraal, ik ben pas 15.’ ‘Mmmm, ik zie absoluut geen medische reden om bij jou een spiraal te plaatsen. Duidelijk, ik zal zo je moeder helder uitleggen waarom het niet nodig is, en dat een dokter-patiëntrelatie privé is. Dus wat wij besproken hebben, is tussen ons.’ Opgelucht kijkt ze me aan, haar mondkapje weer terugplaatsend met een kleine overwinningsglimlach. Kleine meisjes worden groot.