Blogs & columns
Blog

Spaghetti - Luus Koster

Plaats een reactie

Daar ligt hij. Onmiskenbaar levenloos. Meneer M. De altijd vriendelijke en goed gemutste patiënt, die het de laatste weken zwaar heeft gehad. ‘Meneer M, hoort u mij?’ Nee natuurlijk niet. Heel flauw werk ik toch mijn hele schouwsessie keurig af. Ik wil niet die arts zijn, wiens patiënt is ontwaakt in de koelcel van het mortuarium. Ik leg mijn stethoscoop op het hart van deze door de verpleging keurig afgelegde man. Wat een poppenkast, denk ik bij mezelf. Het is maar goed dat er nu geen familie bij zit. Ik zou meewarig worden aangekeken als dokter zonder klinisch inzicht. Ik hoor geen laatste hartkloppingen meer, geen geruststellend vesiculair ademgeruis. Het leven is geëindigd voor meneer M. De vage glimlach om zijn mond lijkt te berusten in zijn lot.

Potverdorie, ik baal. Ik ben bij twee van de drie operaties aanwezig geweest. Ik redeneer niet vaak in deprimerende ‘wat als’-theorieën, maar bij deze patiënt verviel ik er de laatste weken vaker ongemerkt in als ik weer eens zijn kamer uitliep.

Meneer M kwam drie weken geleden binnen met een ileus na eerder doorgemaakte buikoperaties. Initieel leek hij iets te verbeteren op conservatieve therapie, maar na een kleine week werd er toch besloten tot een proeflaparotomie. En daarmee hebben we de bak ellende geopend. Het hele darmpakket zat verkleefd aan de buikwand en aan elkaar. Geen duidelijk obstruerend moment, maar een bonk te lang doorgekookte vastgeplakte spaghetti, om het oneerbiedig te visualiseren. En probeer die maar eens schadeloos uit elkaar te peuteren. Uiteindelijk hebben we de hele darm losgekregen, maar helaas met de nodige schade aan deze zeer kwetsbare darm. Eén van de voor mijn gevoel wel honderd overhechtingen is gaan lekken. De hersteloperatie hiervan heeft niet kunnen voorkomen dat alsnog een ander deel dunne darm is gaan lekken in de buik.

Hadden we überhaupt die buik moeten openen? Hoe kun je aan de buitenkant inschatten of je een prima losliggend darmpakket als al dente gekookte spaghetti met één strengetje dat in de weg zit gaat aantreffen? Moet je zo’n vastgeplakte bonk spaghetti als van meneer M intact laten en hopen dat de ileus voorbij gaat? Tijdens de operatie ten halve keren? Hoe weet ik hoelang de spaghetti is gekookt voordat ik de deksel optil? Zou ik het de volgende keer anders hebben gedaan? 

Helaas gaat ook deze keer de neerwaarts cyclische ‘wat als’-redenatie mij niet het gouden inzicht geven. De volgende keer als ik weer boven zo’n kluwen sta, zal ik nog harder gaan twijfelen over wat te doen. Met de spaghetti van de lieve meneer M in mijn achterhoofd.


Luus Koster, chirurg in opleiding


  • Luus Koster

    Luus Koster (pseudoniem) schreef van 2012 tot en met 2014 over haar ervaringen als chirurg in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.