Blogs & columns
Blog

Sigaar uit eigen doos? Graag!

3 reacties

Het was weer vakantietijd, en normaal gesproken dus een tijd waarin veel mensen weggaan om verre maar vooral ook dure reizen te maken. Ervaringen en reislust hebben echter een prijskaartje, helaas. Vooraf leg je een kostbare vakantie meestal wel op een weegschaal, althans dat doe ik wel. Wat nou als je heel slecht weer hebt of er ligt geen sneeuw. Is het mij dan ook nog zoveel geld waard? En wat zou ik nog meer voor dat bedrag kunnen doen? Iets wat blijft? Sparen voor een vakantiehuisje, nieuwe zeilen voor de boot, een bijbootje voor de kinderen?

Ik kwam op deze gedachte door de term ‘patiënt journey’. Hoewel de patiëntreis natuurlijk helemaal kan worden uitgestippeld – wie ziet de patiënt wanneer en is dit te optimaliseren? – gaat het ook om afwegingen als slecht weer, de complicaties en QoL. Hoeveel lol gaat deze reis mij eigenlijk brengen? Vooralsnog hebben artsen het weinig over kosten. Maar het zou best een aardige toevoeging kunnen zijn. Uw behandeling kost 5 of 40 duizend euro. Misschien zelfs wel op jaarbasis. U krijgt hier waarschijnlijk het volgende voor terug: veel zonuren, veel plezier, maar ook zeker een aantal heel slechte dagen met regen, onweer en een niet te vermijden voedselvergiftiging. Daarbij kan het ook zijn dat u lang in het vliegtuig zit maar hierna gewoon weer thuis wordt afgezet. Ziet u dat zitten? Wat dat betreft heeft een patiëntenfolder veel overeenkomsten met een reisgids.

Een van de redenen waarom de patiënten toch meestal zeggen ‘ik ga gewoon, ik kijk wel wat er gebeurt op mijn patiëntreis’, is wellicht dat er financieel niets te winnen valt. De gezondheidswinst die wordt voorgeschoteld, hoe klein ook en soms zelfs niet eens zeker, is voldoende. Zou het meespelen dat de reis al betaald is voor je gevoel en er geen annuleringsverzekering is afgesloten? Er staat niks tegenover de keuze om niks te doen, behoudens het gevoel dat je niet voor het leven kiest. Ik heb het hier niet over de patiënten bij wie de winst van een behandeling klip en klaar is. Wat ik me afvraag is wat er gebeurt als je patiënten de optie geeft om te kunnen kiezen Misschien ontstaan er verrassende keuzes. U bent 80 jaar, in een matige conditie, u kunt kiezen voor deze behandeling, u heeft hiervoor een indicatie, dat levert u het volgende op en kost de samenleving 20 duizend euro. U kunt ook kiezen om de helft van de kosten uit te laten betalen. U kunt dit bedrag naar eigen inzicht besteden. U kunt het nalaten of nog een mooie reis maken. U helpt hiermee tevens de samenleving om de zorgkosten terug te dringen.

Het is een hypothese, en de vergelijking gaat uiteraard op veel vlakken mank. Een financiële prikkel in de zorg lokt natuurlijk ongelijkheid uit en creëert hiermee een ethisch dilemma. Maar de gedachte is wel interessant en houdt mij bezig. Er wordt namelijk heel veel zorg in het laatste levensjaar geleverd, waarvan je je kunt afvragen of je die zou willen als je de keuze had. Nog zes maanden chemo, toch die gefenestreerde aortastent à 60 duizend euro of de helft van dat bedrag laten storten in een studiefonds voor kinderen of kleinkinderen?

Is het dan een cadeautje in dat geval? Nee, misschien meer een sigaar uit eigen doos. Als je zestig jaar lang 150 euro per maand zorgpremie betaalt, leg je ongeveer 110 duizend euro in. Als je hiervan op je 80ste nog 40 duizend ‘over’ hebt, dan is bovenstaande gedachte niet zo gek. Eigenlijk krijg je dan aan het einde gewoon je eigen geld terug. Linksom of rechtsom is het in goed overleg stoppen of beperken van zorg bij patiënten in de laatste levensfase volgens mij belangrijk en gunstig in vele opzichten. Vaker niks doen dus, maar dan moet daar wel een meer aantrekkelijk scenario tegenover staan.

lees meer van Maarten Staarink
  • Maarten Staarink

    Maarten Staarink is traumachirurg in het Van Weel Bethesda Ziekenhuis in Dirksland.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Steffen Zanen

    gepensioneerd reumatoloog, Zwolle

    Hoe zit het dan met de solidariteitsgedachte? Stel je bent 20 jaar en hebt nog weinig premie opgebouwd en krijgt toch een behandelbare, maar kostbare ziekte? Mag je dan op de premie van anderen leunen? Of heb je een negatief saldo voor de rest van je... leven? Of is in deze situatie behandeling überhaupt niet mogelijk?

  • Atta van Westreenen

    Arts, Tilburg

  • Kees Geelen

    Bedrijfsarts en adviseur, Heerenveen

    Mooi vind ik in dit verhaal de paradigmashift. Die zou je verder uit kunnen werken. Hij begint er mee om de patiënt als cliënt en dus als klant te zien. Dat moet betekenen dat deze de rekening ook ziet en accordeert. Dat voorkomt bijzondere excessen ...(jaren geleden al weer) van de rekening voor uitspuiten gehoorgang vanuit Ziekenhuis a 1000 euro) Het bevordert inzicht.
    Een volgende stap zou een gewogen eigen risico kunnen zijn, dus niet 350 euro zelf betalen en daarna dat jaar niet meer, maar een percentage van de rekening tot een (gekozen) maximum. Ik zou het leuk vinden dat uit te werken.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.