Siebold

De galblaasoperatie is een van de eerste echte ingrepen die een chirurgisch assistent zich probeert eigen te maken. Het biedt de mogelijkheid om de basisvaardigheden van de laparoscopie te oefenen in vivo en is een ingreep die zowel relatief eenvoudig als zeer complex kan zijn, afhankelijk van de anatomie en met name eerdere doorgemaakte infecties.

Een belangrijke maat voor klein succes is het heel blijven van de galblaas tijdens de ingreep. Diathermisch moet de galblaas na het verzorgen van de ductus en de voedende arterie worden losgemaakt uit het galblaasbed in de lever. Eén kleine beweging de verkeerde kant op, één onoplettend moment of simpele overmoed omdat het zo lekker gaat, is voldoende om het geelgouden sap te laten stromen. ‘Nou pak verdikkeme de zuig maar weer uit want hij is weer lek...’ hoorde je sommige onfortuinlijke opleiders dan zeggen. ‘Ik neem het nu wel weer over want begint inmiddels meer op een gehaktbal te lijken dan op een steriele chirurgische ingreep. Volgende maand weer een kans.’ Alhoewel een gallekkage tijdens een operatie nu na enkele jaren ervaring niet veel meer voorkomt, blijft het opletten geblazen. Je zou bijna trots zijn op jezelf dat het zo lekker gaat eigenlijk.

De eerste kennismaking met de kat van mijn vrouw was lastig. Hij en ik voelde meteen aan dat wij geen grote vrienden zouden worden maar dat we wel tot elkaar waren veroordeeld. Zoals een goede chirurgische vriend van mij het in een geheel ander kader omschreef: ‘We zijn van elkaars bestaan op de hoogte en daar laten we het bij.’

Dat neemt niet weg dat mijn bewondering voor ‘onze’ kat langzaam is gegroeid maar onlangs tot grootse hoogte is gestegen. Het is een jager, een heel goed jager. Maar ook een kat met heel bijzondere gaven. Vorige week vond ik een dooie rat in de tuin die zich had laten verrassen. De voedzame delen waren opgegeten. Maar wat na nadere bestudering overduidelijk zichtbaar was, en u zult moeite hebben dit te geloven, was een intacte, gevulde minigalblaas die naast het karkas netjes was neergelegd. Van de lever was niks meer terug te vinden. Zonder camera, zonder laparoscopisch schaartje en zonder diathermisch haakje had mijn kat deze eruit geprepareerd met dezelfde tanden die af en toe in mijn been zitten. Ongelofelijk eigenlijk, zeker in de wetenschap dat hij aan een oog blind is.

Maar tegelijkertijd valt alles dan op zijn plek. Siebold is door mijn vrouw vernoemd naar de chirurgijn majoor jonkheer Philipp Franz von Siebold, arts op Dejima bij Nagasaki in Japan van 1823 tot 1829. Ik geloof niet in reïncarnatie maar zou het dan misschien toch….