Blogs & columns
Blog

Shit happens (2)

4 reacties

Als ex-gereformeerde had ik het kunnen weten: God straft onmiddellijk, nu ja, bijna onmiddellijk dan. Een paar maanden geleden schreef ik een blog (Shit happens) over de neiging in onze samenleving om alles tot in de puntjes te willen regelen om te voorkomen dat er ergens een keer iets misgaat. Ik schreef dat we misschien maar moesten accepteren dat er af en toe iets fout gaat en dat we niet elke mogelijke fout door nog meer procedures en regeltjes moeten willen voorkomen. De vraag is dan wat er gebeurt als je zelf te maken krijgt met een fout. Wel, daar kan ik nu een antwoord op geven.

Een paar weken geleden werd ik opgenomen in een ziekenhuis (nee, ik zeg niet welk ziekenhuis) voor een ingreep (nee, ik zeg niet welke ingreep). Ik had er al een tijdje op gewacht en me helemaal voorbereid, klussen afgehandeld, mijn agenda leeg geveegd; ik was er klaar voor. Vijf minuten voordat ik de ok opgereden zou worden – ik lag al aangesloten op de bewakingsapparatuur – kwam de arts die de ingreep zou uitvoeren bedremmeld naar me toe: helaas, de operatie kon niet doorgaan. Er was iets misgegaan met het operatieschema waarop niet helemaal de goede indicatie gekoppeld aan mijn naam stond. Daardoor waren het benodigde instrumentarium en materiaal niet aanwezig. Excuses, excuses, hij vond het heel vervelend, hij zou uitzoeken hoe dit kon gebeuren en proberen te regelen dat ik zo snel mogelijk wel geopereerd zou kunnen worden. En onverrichterzake ging ik, lichtelijk verbijsterd, weer naar huis. Na een paar dagen belde de arts: hij snapte nog steeds niet hoe het had kunnen gebeuren, nogmaals excuses, maar ik kon een paar weken later wél geopereerd worden.

Ik had er natuurlijk ook over nagedacht, als patiënt en als arts – dat laatste perspectief kan ik toch niet loslaten. Ik was tijdens de drie uur voorafgaand aan de operatie zo’n vijf keer gevraagd of ik mevrouw Van der Horst was en wat mijn geboortedatum was. Dus vroeg ik de arts hoe dat zat met het operatieschema: of dat ook de dag van tevoren nog eens gecontroleerd wordt: staat de juiste indicatie bij de juiste patiënt? Na wat schutteren moest hij toegeven dat dat niet echt gebeurde en dat het misschien wel een goed idee was. Als klap op de vuurpijl kreeg ik een paar dagen later mijn ontslagbrief toegestuurd met instructie voor verzorging van de wond na een operatie die niet had plaatsgevonden. Het voelde eerlijk gezegd als zout in de wond strooien, maar dan een andere wond. Tja, weer zo’n automatisme en een vinkje dat niet weggehaald was.

Mijn conclusie is dat we toch weer eens goed moeten bedenken welke zaken automatisch kunnen en niet vijf keer gecheckt hoeven te worden en bij welke zaken een extra, menselijke, controle nodig is en blijft.

Nee, ik heb niet mijn vertrouwen in dit ziekenhuis en in deze arts verloren, maar ben wel wat alerter op mogelijke fouten. Ik heb in elk geval even nagevraagd of er nu niet toevallig een vinkje in het systeem staat dat de operatie heeft plaatsgevonden, zodat ik geen nieuwe oproep krijg. Als alles goed gaat, ga ik deze week alsnog onder het mes. Ik ga er natuurlijk van uit dat het dan helemaal goed gaat. Zo niet, dan volgt ‘shit happens’ nr. 3.

Meer van Henriëtte van der Horst
  • Henriëtte van der Horst

    Henriëtte van der Horst is huisarts niet praktiserend en emeritus hoogleraar huisartsgeneeskunde.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • H.E. van der Horst

    Huisarts niet praktiserend, Utrecht

    Dank Menno,
    De operatie heeft inmiddels plaatsgevonden, tot zover gelukkig geen nieuwe ‘shit’.
    Een paar dagen in het ziekenhuis verblijven levert natuurlijk wel wat stof tot nadenken en, wie weet, voor een nieuwe blog op.

    En ja collega Bartels, ...ik denk dat de optimale balans tussen controleren en afvinken en zelf nadenken voor veel mensen lastig is mede door hoe we het systeem ingericht hebben. Stof tot nadenken dus.

    Henriëtte

  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, Thesinge

    Als het heel erge shit is dan komt er geen shit happens 3 meer.

    Maar laten we daar niet van uitgaan. Sterkte en succes met de operatie.

    • A.L. Bartels

      Neuroloog, Haren

      Aldus de bemoedigende woorden van iemand met zelf ook een zekere neiging tot controle 😉
      Maar ik denk dat een teveel aan controlerende vinkjes zorgt dat er minder goed zelf gekeken en nagedacht wordt. Dat schiet het doel voorbij.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.