Blogs & columns
Blog

Seks met dieren - Menno Oosterhoff

4 reacties

Toegegeven, de titel van deze blog is vooral gekozen om uw aandacht te trekken. Maar het is voor een goed doel, namelijk meer bekendheid geven aan een uiterst nare aandoening. Zodat mensen die daar last van hebben weten wat er aan de hand is. U hoeft zich geen zorgen te maken. Dat uw aandacht wordt getrokken door een titel met het woord seks erin is heel normaal. Zo werkt ons brein.

Maar bij sommige mensen wordt hun aandacht getrokken op een manier die niet normaal is. Dat is vaak uiterst kwellend. Ik heb het over indringende gedachten (intrusies) die zich aan het bewustzijn opdringen met ongewilde seksuele, agressieve of godslasterlijke inhoud. Ik wil direct zeggen dat het niet gaat om verdrongen verlangens. Een man zei hierover: Ik heb ook wel verlangens en impulsen waar ik niet trots op ben, maar dat is mijn eigen ‘vuiligheid’. Deze opgedrongen gedachten voelen niet als van mijzelf.
Het zijn geen impulsen, maar voorstellingen van impulsen. Het zijn geen dingen waar je zin in hebt, maar juist dingen waar je weerzin tegen hebt. En toch dringen ze zich aan je op.

Vergeef me, dat ik even plastisch word maar anders draaien we er maar omheen. Een aantal voorbeelden.

Je hand in de draaiende cirkelzaag doen.
Je ontbloten in het openbaar.
Mensen in het kruis grijpen.
Iemand een gebroken glas in het gezicht duwen.
Je baby uit het raam gooien.
Denken over God die masturbeert.
Iemand voor de trein duwen of opzettelijk aanrijden.
Denken: ‘Ik wou dat oma doodging’.
Denken: ‘Kreeg mijn vader maar kanker’.
Denken: Vuile rotturk.
Het stuur van de auto omgooien als je 120 km/h rijdt.

(Wie geïnteresseerd is in een uitputtende lijst, kan hier terecht.)

Iedereen heeft wel eens zulke gedachten, maar niet bij iedereen wordt het een obsessie die je niet meer van je af kunt zetten. Obsessieve intrusies komen voor bij ongeveer 20-30 procent van de mensen met een dwangstoornis.

Ooit had ik een man onder behandeling, die bij alles wat hij zag meteen associaties had met seksuele handelingen. Als hij ergens kinderkleding aan een waslijn zag hangen, dan moest hij denken aan seks met kinderen, als hij langs een begraafplaats liep, dan dacht hij aan seks met lijken en als hij een dier zag dan drong de gedachte aan seks met dieren zich aan hem op. Hij leed hier vreselijk onder. Hij voelde zich innerlijk besmeurd, en twijfelde erg aan zichzelf. ‘Wat ben ik voor verachtelijk wezen, dat ik dit soort dingen denk.’ Als hij erover praatte dan ging hij door de grond van schaamte. Mensen kunnen echt radeloos worden van zulke intrusies en zich vreselijk schuldig voelen.

Dat geldt ook zeker als het gaat om voorstellingen over seks met kinderen. Dit wordt wel P-OCD genoemd, pedosexual OCD. Met pedoseksualiteit heeft het niets te maken. Het gaat niet om iets wat iemand wil. Het gaat om dwangmatig moeten denken aan wat je niet wilt. Dat moeten denken van iets wat je niet wilt, speelde ook bij een jongen van 12 jaar, die voorstellingen had van seks met zijn moeder.

Waarom dit soort wezensvreemde gedachten, die iedereen wel eens heeft, bij sommigen tot zo’n kwelling worden, weten we niet. Misschien zijn de intrusies bij hen veel intenser of misschien reageren ze er angstiger op. Want juist als je iets beslist niet mag denken, kun je het moeilijk uit je hoofd zetten. Maar het is ontzettend moeilijk om je niks van dit soort gedachten aan te trekken, zeker als je niet weet dat het stoorzenders zijn, geen eigen verlangens. En dan nog is het ontzettend moeilijk om er op de juiste manier mee om te gaan. We zeggen wel: Er flitste iets door me heen en dat is precies wat er met dit soort gedachten moet gebeuren. Het ene oor in en het andere weer uit. Het moet ongehinderd passeren, zonder dat meteen het hele systeem op tilt slaat. Want dan verkramp je en kan de gedachte ‘er niet meer door’.

Meestal hebben mensen hierbij hulp nodig in de vorm van cognitieve gedragstherapie en/of medicatie. Maar om die hulp te zoeken moeten ze over een enorme drempel heen. Daarbij kan het helpen als iemand weet wat er aan de hand is en dat hij/zij niet de enige is. Daarom is deze blog geschreven.

Menno Oosterhoff

 

Leestips van de auteur

psychiatrie
  • Menno Oosterhoff

    Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Psychiatrisch patient noch deliquent zij termen , die me voor ogen stonden met mijn opmerking of de gedachten, die bij hem opkwam weerzin op riep. Wat ik duidelijk probeerde te maken is dat er een verschil is tussen minder hoogstaande impulsen, die ...je wel als eigen ervaart, ook al ben je er misschien niet trots op en dit soort wezensvreemde intrusies, die juist gaan over dingen die je niet wilt.
    Deze laatste categorie kan obsessioneel worden, waarbij ik overigens niet denk, dat het risico is dat de grens tussen droom ( liever nachtmerrie)en daad gaat wegvallen. Maar dat is wel de angst, die beleefd wordt en die uiterst kwellend kan zijn.
    Als al onze ingevingen (eigen en wezensvreemde) zichtbaar zouden zijn dan werd het inderdaad wel een aparte wereld.

  • F.D. Brons

    huisarts n.p. en SCEN-arts, 'S-GRAVENHAGE Nederland

    Een intrusie kan ook heel positief uitpakken: je denkt iets, maar doet het niet. Een mooier bewijs van het bestaan van de vrije wil is toch niet te vinden?
    Of wordt deze beslissing niet uit ethisch normbesef maar uit angst voor straf genomen?
    Ook hoo...gstaande dichters lijden soms aan intrusies, blijkens de onderstaande verzuchting van Hans Dorrestijn:

    'In hoger sferen

    Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht,
    een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren,
    met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin
    en een altviool onder de arm,dan denk ik meteen aan neuken.'

  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Ja, dat gedciht van Hans Dorrestijn is geestig.Ik weet alleen niet zeker of wat Hans Dorrestijn noemt wel weerzin bij hem oproept.

    Dat een intrusie ook positieve kanten heeft omdat je kunt kiezen vind ik echter niet. Het is namelijk heel naar dat je... onvrij bent in het krijgen van gedachten die je werzin oproepen.

  • F.D. Brons

    huisarts n.p. en SCEN-arts, 'S-GRAVENHAGE Nederland

    Dat Dorrestijn geen weerzin ondervindt bij zijn minifantasietje, maakt hem dat van potentieel psychiatrisch patiënt tot potentieel delinquent?
    Die Gedanken sind frei.
    Intrusies kun je ook beschouwen als exogene gedachten (ingefluisterd door het duive...ltje op je schouder).
    Dwanggedachten zijn uiteraard van een ander kaliber. Zeker als praktische bezwaren tussen droom en daad dreigen weg te vallen.
    Gelukkig hebben wij daar knappe psychiaters voor.
    Het is maar goed dat wij niet, net als in stripverhalen, met gedachtenballonnetjes rondlopen. Je zou er toch niet aan moeten denken!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.