Roze wolk met een randje

Een beetje onwennig, maar vol blijdschap vertelde je mij graag zwanger te willen worden. Een week later verwijderde ik je spiraaltje en met een nog grotere glimlach verliet je mijn spreekkamer. ‘Klamp je niet te veel vast aan de “gelijk raak”- succesverhalen’, scandeer ik je nog na. Juist om grote teleurstelling te voorkomen. Helaas zie ik regelmatig de andere kant van de medaille. Met het dientengevolge verdriet en verlangen naar iets dat vooralsnog onbevredigd is (en soms blijft). ‘Ja, ja’, roep je terug.

Acht weken later staat er een terugbel verzoek in mijn agenda. Afkomstig van jou. Zelden heb ik iemand zo vrolijk haar voornaam horen uitspreken. ‘Spreek ik met mevr X?’, vraag ik voor de zekerheid. ‘Jazeker, ik ben zwanger!!’ De uitroeptekens vol enthousiasme waren door de telefoon hoorbaar. ‘En nu?’ Uiteraard begin ik met mijn welgemeende felicitatie die jij hartelijk in ontvangst neemt. Om vervolgens met organisatorische en praktische antwoorden te besluiten. Althans, dat was de bedoeling. Ik hoor mezelf afsluiten met: ‘Pas je op met ongepasteuriseerde melkproducten, rauw vlees of vis en de kattenbak? Geen alcohol. Niet roken. Niet zomaar een pilletje of supplement via de drogist gebruiken. En probeer vooral te genieten. Er is haast niets zo funest als stress (tijdens de zwangerschap).’ ‘Ja, ja’, hoor ik aan de andere kant van de lijn. We sluiten het gesprek af.

In principe zit ‘mijn’ deel van de behandeling erop. Ik verricht geen obstetrische ondersteuning. De verloskundige ziet jou regelmatig op controle. Toch hebben we zo nu en dan nog even contact. Je houdt me graag op de hoogte. En eerlijk is eerlijk, er is geen gynaecoloog aan mij verloren gegaan, maar ik vind het stiekem altijd leuk om iets van dit soort wondertjes mee te mogen krijgen. Echter waar een zwangerschap een van de mooiste genietmomenten des levens zou moeten zijn, zijn we er als (laat ik hem breed trekken) zorgprofessional goed in om dit zo moeilijk mogelijk te maken.

Je wordt doorgestuurd naar de gynaecoloog vanwege een achterliggende groei van de foetus. Tweewekelijks en uiteindelijk wekelijks volgt er een (groei)echo. Ben je goed en wel bekomen van de ene controle volgt er een volgende. Genieten? Je zou niet weten wanneer je er tijd voor hebt. Bovendien zorgen die bezorgde gezichten voor weinig genot. Om het nog maar niet te hebben over de bezorgde opa’s en oma’s.

Dat neemt niet weg dat je positief en opgewekt blijft. Je twijfelt vanaf het prille begin niet aan je kleine kroost. Opeens ben ik me ervan bewust dat we ‘geluk’ hebben met jouw instelling. Hoeveel stress hadden we je bezorgd als dit niet het geval was geweest? Alsof we je afraden te roken, maar de aansteker alvast voor je aansteken. Of zeggen te stoppen met drinken en de fles wijn alvast ontkurken.

Je hebt mij een wijze levensles geleerd. Teleurstelling voor een mogelijke teleurstelling is ook een teleurstelling. Vergeef me mijn goedbedoelde, ongevraagde adviezen. Retrospectief doe ik alsnog een vreugdedansje met je bij de spreekkamerdeur en wens ik je oprecht alle gezondheid en geluk voor 2022. Laat je de champagne wel staan? Iets met de aard van dit doktersbeestje… Een gelukkig en gezond 2022 voor iedereen.