Rapid Assessment of Hospital Doctors Quality Study

Alle erg goede dokters zijn aardig. Het omgekeerde is helaas niet altijd het geval, maar de eerste stelling staat als een huis.

Als je niet aardig bent dan ben je niet wezenlijk geïnteresseerd in de ander en dus ook niet nieuwsgierig naar wat diegene je te vertellen heeft. Osler, een van de founding fathers van de geneeskunde zei: ‘Listen to your patients, they are trying to tell you the diagnosis.’ We vergeten even dat Osler er verder abjecte ideeën op nahield, maar deze uitspraak kwam goed van pas. Voor het stellen van die diagnose levert de anamnese nog steeds een bijdrage van 80 procent en dat betekent dat als je wilt horen, je eerst moet luisteren. Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat patiënten zich bij ons geborgen voelen. Om met de woorden van een zeer kundige chirurg (een heel aardige man) in ons ziekenhuis te spreken: ‘We moeten blijven zorgen voor de menselijke maat.’ Dat gaat lastig als je je horkerig gedraagt.

Wat mij in de loop der jaren ging opvallen is, dat specialisten die ik hoog heb zitten, die aardig zijn en waarover ik van mijn patiënten niets dan lof hoor, allemaal de telefoon op dezelfde manier opnemen, ook als ze niet weten dat ik aan de andere kant hang. Heel simpel: ‘Chris de Vries, Chantal de Krijger, Herman Spijkers.’ Degenen aan wie ik zelfs een onsympathiek familielid niet zou toevertrouwen nemen op met: ‘Dokter van Zetten, gynaecoloog.’ Ik sluit even de arts-assistenten uit, want die hebben nog van alles nodig om die witte jas op te vullen, die moeten dokter doen, omdat ze het nog niet echt zijn. En er is natuurlijk een middengroep, die er zo’n beetje tussenin zwemt.

Hoe kan dat? Hoe valt dat te verklaren? Een bevriende psycholoog hielp mij uit deze veenbrand. De Dokter van Zettens van deze wereld zijn ten diepste angstig, onzeker over zichzelf en onzeker over hun capaciteiten als arts. Om die angst te overschreeuwen nemen ze zo de telefoon op! Toen ging bij mij een lampje branden, nee de hele verlichting ging aan. Dit roept om onderzoek! ZonMw was direct bereid de portemonnee te trekken. In een paar maanden tijd hadden we 75 procent van alle medisch specialisten twee keer gebeld. Ze werden op grond van het bovenstaande in drie groepen ingedeeld. Op grond van gegevens van de Patiëntenfederatie, verschillende beoordelingssites en het Hospital Appraisel Monitoring Instrument for Follow up of Medical Specialists werd de Randomised Q Factor bepaald. Het zal ook voor u een schok zijn, maar de voor-achternaam groep scoorde 0,87, de middengroep 0,56 en de angsthazen 0,34!

Deze studie zal binnenkort simultaan in The Lancet en het New England Journal verschijnen, uniek in de geschiedenis, waarmee mijn eigen angst en onzekerheid in één klap zijn weggeblazen. Het advies aan ziekenhuisorganisaties die gretig zaten te wachten op de resultaten is dat de topgroep een andere kleur jas krijgt, de middengroep verplicht het Medical Doctor Remedial Teaching Program moet volgen en tja, voor de achterhoede zijn de druiven mogelijk zuur, voor u zal een andere werkkring worden gezocht.

Rest ons alle collega’s te bedanken die in de afgelopen maanden twee keer een vreemd telefoontje kregen. De topgroep wordt binnenkort benaderd door een topcouturier voor het in overleg ontwerpen en aanmeten van de nieuwe jas. De middengroep wensen wij sterkte bij de toets na het programma. Voor de achterblijvers: er zijn nog zoveel andere zinvolle en mooie beroepen. De jonge klaren die de vrijgevallen plekken op gaan vullen heten wij van harte welkom!