Blogs & columns
Dolf Algra
Dolf Algra
2 minuten leestijd
Blog

Over de wereld van het werk (2): een dierentuin vol managers

8 reacties

De meesten van ons hebben een baas, chef of manager: een regelaar en fixer dus. Het is de bedoeling dat daardoor zaken beter, soepeler en overzichtelijker verlopen. Dat is hun job. Daar worden ze voor betaald.

Er moeten namelijk elke dag weer ontelbaar veel rommelproblemen worden opgelost, logistieke en financiële zaken afgehandeld, én beleid en strategie uitgestippeld. Kortom, het is ook de bedoeling dat de werkvloer – wij dus – direct baat van zo’n manager hebben. Maar helaas gaat die vlieger niet altijd op.

Sommige medewerkers krijgen niet alleen de kriebels of jeuk van hun chef, ze worden er zelfs ziek van. Ze lijden aan bazenstress en worden zelfs overspannen van hun baas. De meesten komen dan op het spreekuur van de bedrijfsarts om hun verhaal te doen, uit te huilen óf om tijd te winnen. Het is aan de bedrijfsarts om daarvan weer iets werkbaars te maken. Iets wat niet altijd meevalt, maar ook juist de sjeu van het vak is. Heerlijk partijtje problem solving.

Als je goed oplet en om je heen kijkt, kun je zo een hele dierentuin bij elkaar sprokkelen. Want ze lopen allemaal vrij in de organisaties rond, ook bij u op de werkvloer. Wellicht herkent u er een paar.

Sommige bazen zijn echt niet voor de poes. Zo ging Jack Welch, oud-directeur van General Electric, prat op zijn favoriete managementstijl met de bijpassende benaming ‘management by fear’. Een echte tijger dus.

Maar je kunt natuurlijk ook een variant van de you’re fired-Trump-types als chef hebben. Typische alfamannetjesgorilla’s.

Van interim-managers wordt vaak gezegd dat zij zich als zeemeeuwen gedragen: ze komen krijsend aangevlogen, poepen de hele zaak onder, en laten daarna een enorme rotzooi achter.

En dan is er nog de olifant – die altijd door elke porseleinkast heen banjert, of neem de rat – die altijd weer een of andere vuige streek uithaalt. Kijk daar: de luiaard – die de hele dag geen bal uitvoert, en daar even verder zit de papegaai – die bauwt alles en iedereen klakkeloos na.

Heel bijzonder ook: het stokstaartje – die doet eigenlijk niks anders dan hyperalert op de uitkijk staan. En last but not least: de gevlekte hyena – altijd op zoek naar een lekker hapje.

De favoriete managementstijl van een van mijn oude bazen was‘management by surprise’: altijd kwam er weer een ander konijn uit zijn hoge hoed. Ik ben er nog niet uit bij welk dier dit het meest past. Maar wellicht heeft u een idee?

Meer van Dolf Algra

werk dieren
  • Dolf Algra

    Dolf Algra (1952) was tot voor kort zelfstandig bedrijfsarts en adviseur in Rotterdam.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Huisarts, Streefkerk

    Bart Bruijn

    Wat een feest van herkenning. Ik mis er één, de moederolifant. Degene die dienend probeert te zijn aan diegenen die verder moeten, maar die ze nooit voor de voeten loopt, zeker niet waar het de autonomie betreft van de mensen die het e...chte werk doen. (In het geval van de olifant opgroeien).

    Tekenend is hierbij dat ook u ongemerkt 'manager' en 'baas' door elkaar gebruikt. Dáár zit hem de makke.

  • H.A.M. van Haasteren

    huisarts, LEIDERDORP

    Heb er als huisarts op werk niet mee te maken, maar hoef mijn blik alleen maar op de politiek van de afgelopen jaren te richten en zie hoe de bazen, chefs en managers van ons land het voorbeeld hebben gegeven. Geen dierentuin maar een waar dierencirc...us met de gekste capriolen!!!

  • E.W.N. van Vliet

    Bedrijfsarts np/ Reizigers geneeskundige, Den Haag

    Herkenbaarheid overheerst Dolf
    De hyena met zijn joker achtige lachje maar onbetrouwbaar tot op het bot.
    Een echte aaseter
    De kameleon : nam altijd de kleur aan van de omgeving ,je zag en hoorde hem derhalve nooit .
    Tenslotte de kangaroo : er k...on op ieder moment iets onverwacht opduiken uit de buidel.Een baby die werd gekoesterd maar beter direct uit de ouderlijke macht kon zijn ontzegd .

    Prettige Feestdagen

  • M.J. Fortuijn

    Psychiater , Haarlem

    Ik heb het geluk ondertussen een manager te hebben gehad als een trouwe labrador: lief en zacht als het even niet goed met je ging, waakzaam voor eventuele indringers en toch ook de ogen op de bal, doelgericht. Zo'n labrador, he, die hoeft niet in ee...n kooitje in een dierentuin, die loopt gewoon met je mee.

  • H.J. Kouwen

    bedrijfsarts

    Een van je columnist-voorgangers, ook bedrijfsarts, schreef jaren geleden in een van zijn columns ook over zo'n vergelijking van typen managers met de dierenwereld, Ik heb die toen uitgeprint maar helaas te goed opgeborgen, maar ook hij had het in z...ijn vergelijkingen ook over onder ander een brullende leeuw en gluiperige hyena.
    Maar het ergste vond hij, waren de interimmers. Dat waren net meeuwen. Die haalden alles overhoop, scheten de hele boel onder en waren in-no-time weer vertrokken.

    • A.F. Algra

      Commentator zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam

      Beste collega, U hebt werkelijk een ongelooflijk geheugen ! Ik sta paf. Want die columnist was ik dus zelf. Deze blog is bewerkte variant van een oude blog uit ergens 2010 of 2013, dat weet ik zelf niet eens meer. Ik kwam hem vorige week bij toeval w...eer tegen en vond hem nog steeds genoeg zeggingskracht hebben om - in meer actuele, en bewerkte vorm opnieuw( in nieuw jasje) te publiceren. Met als de kern de dierentuin metafoor. Dat U dat na zo lange tijd nog steeds weet, doet mij in ieder geval heel veel plezier. Wat een blog dus niet kan doen ! Sommige blogs blijven dus hangen. Dat is fijn om te horen en te weten.

      [Reactie gewijzigd door Algra, Dolf op 16-12-2024 23:52]

      • Bedrijsarts np, Elst (Gld.)

        Ik heb in mijn bijna 40 jaar werken als arts (met flink wat geluk) zo’n kleine 20 chefs “overleefd”. Er waren maar een stuk of wat bij die verstand had van bedrijfsgezondheidszorg. Toen ik eens in een BGD met veel krapte wegens weggelopen collega’...s waarnam, ontmoette ik een verbazende paradijsvogel die echter een waar slagveld had aangericht. Bij mijn vraag wat hier aan de hand was legde een vriendelijke collega die haar al een tijdje kende me uit: “Ja, Henriëtte denkt dat peniskoker een beroep is.”

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.