Open en bloot op social media

Binnen onze ziekenhuisgroep wordt patiëntenfeedback sterk gestimuleerd. Na elke bezoek krijgen patiënten het verzoek om hun oordeel te geven middels een onlineformulier. De staatjes van alle info worden verzameld door de medical director en met de hele groep gedeeld. Zelf stimuleer ik mijn patiënten ook om ervaringen te delen zodat we onze dienstverlening verder kunnen optimaliseren.

Naast deze gevraagde feedback zijn er natuurlijk ook nog allerhande onlineplatformen die patiënten in staat stellen hun mening te uiten over de ontvangen zorg van baliemedewerker tot de behandelend arts. Laat ik me in deze blog focussen op de positieve kant van patiëntenfeedback. Nu is het in de Verenigde Arabische Emiraten bij wet verboden om bedrijven en personen zwart te maken en/of aan de schandpaal te nagelen. Zeker als zogeheten ‘influencer’ heb je een licentie nodig om een dergelijke rol uit te oefenen.

Aangezien de bevolking van Dubai voor zo’n 80 procent uit expats (niet-Emirati) bestaat, zijn er veel actieve landen- en interessegroepen actief. Neem bijvoorbeeld de UK-expat-ladies, een actieve groep, waarin heel veel gecommuniceerd wordt over alle mogelijke onderwerpen die samenhangen met het leven hier in de regio. Van eenvoudige tips & tricks tot aanbevelingen voor specifieke artsen en zorgverleners. Een paar influencers zijn hier actief en hebben een groot bereik onder hun doelgroep.

Eén van mijn Engelse patiënten vertelt na een derde bezoek in het afgelopen jaar dat zij actief is op social media en een grote groep volgers heeft. ‘Oké, interessant’, antwoord ik. Ik ben juist niet heel erg actief, noch bekend met alle socialmediakanalen. Trouwens, ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om alles te volgen en bij te houden. Terwijl ik bij haar een onderzoek afneem in de stoel declameert ze triomfantelijk: ‘Ik ben een groot fan van u, en ik zou graag mijn dames willen informeren over het belang van een uitstrijkje. U doet het namelijk zo pijnloos, echt super. Is het oké als we een foto maken?’

Even verward kijk ik op en zeg ‘pardon, een foto van wat?’

‘O, gewoon, dat ik zo blijf liggen en dan doen we het doek zo dat je niks kunt zien.’

Ik kijk mijn verpleegkundige aan en die kijkt met grote verbaasde grote ogen van de patiënt naar mij en weer terug.

‘Mmm, ik hoef er niet op hoor, en we maken alleen een “nette foto”, we verblijven nog steeds in het Midden-Oosten per slot van rekening.’ Bloot is not done.

Enfin, we maken een foto van mevrouw in de behandelstoel, keurig afgedekt, en krijgen een paar uur later een screenshot van haar bericht op haar mediakanaal. Met de warme aanbeveling om bij ons een uitstrijkje te laten doen. Feedback komt tegenwoordig in vele vormen en maten, ik ga maar met de tijd mee.  

Gepubliceerd met toestemming van patiënte.