Blogs & columns
Blog

Onlinezorg in de ggz: de scepsis voorbij

Plaats een reactie

Gisteravond volgde ik een webinar over online behandelen in de ggz. En ik was niet alleen. Ruim tweeduizend collega’s uit Nederland en België namen deel. De organisatoren, zelf al jarenlang online werkzaam, kunnen amper geloven wat er gebeurt. In de afgelopen week is de interesse in cursussen, webinars en allerhande tools om over te gaan op onlinezorgverlening, groter dan in de afgelopen zeven jaar bij elkaar. Want nood breekt wet…

Zelf ben ik altijd al een voorstander van e-health geweest, en ben hier als reumatoloog ook al jaren actief in. Maar ik heb de overstap gemaakt naar de ggz. En gek genoeg, ging ik daar wat meer twijfelen over online zorg verlenen. Tuurlijk, een contact kan via beeldbellen. Maar mis je dan niet het contact maken zoals je dat face to face doet? En… er is toch heel veel dat niet kan als je online behandelt? Ik denk aan traumabehandeling, patiënten die dissociëren, crisissituaties, groepstherapieën. Maar ook meer algemeen. Geeft bijvoorbeeld bij patiënten met een verstoorde hechting, en dat zijn er veel, de online-omgeving niet juist een afstandelijk en onveilig gevoel?

Na deze één uur durende webinar, ben ik mijn scepsis kwijt. Ik heb veel voorbeelden gehoord van succesvolle onlinebehandelingen, zelfs groepstherapie. Het online behandelen maakt je flexibeler. Het kan overal, het kan door na verhuizing, of tijdens reizen. De fysieke afstand kan ook de veiligheid vergroten en tegelijkertijd hoeft de afwezigheid face-to-facecontact helemaal niet te betekenen dat er minder contact gemaakt kan worden.

Meest overtuigend hierin waren de oefeningen die we gedaan hebben.

Zo deden we een ‘veilige plek-oefening’. Een veelgebruikte oefening binnen de ggz. Ik moest mijn ogen sluiten en een plek in gedachten nemen waar ik mij veilig voel. Er werden vragen gesteld als: wat zie je om je heen? Welke geuren ruik je? En welke geluiden hoor je? Hoor je vogels, hoor je golven, of hoor je de wind door de bomen? Door het sluiten van je ogen en doordat het geluid via je koptelefoon direct in je oren komt, voelt het of de ander heel dichtbij is. Ik vond het een bijzondere ervaring. Nog meer omdat ik me realiseer dat met mij nog 1999 mensen deze ervaring tegelijkertijd met mij hadden. Ieder op zijn eigen manier.

Voor mij is het helder. Online behandelen is niet hetzelfde als face to face. Het is een methode die je je eigen moet maken. Er zijn allerlei zaken waar je op moet letten en die de beleving van het contact vergroten. Ook zal niet voor elke hulpvraag of voor elke cliënt online behandelen prettig zijn. Maar zoals altijd, als je primair gaat voor aansluiten bij de individuele patiënt, dan vergroot je door het inzetten van onlinehulpverlening alleen maar je mogelijkheden.

Dus coronacrisis of niet, ik kan me nu al niet meer voorstellen dat ik in de toekomst niet veel meer ga doen met online behandelen. Ik heb er ontzettend veel zin in om de mogelijkheden volop te gaan ontdekken.

lees ook
  • Deborah van der Stoep

    Deborah van der Stoep werkt als reumatoloog bij Prisma, een platform dat telezorg levert aan huisartsen. Daarnaast is zij werkzaam binnen de ggz als algemeen arts voor somatische en psychische zorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.