Blogs & columns
Blog

Nu even diep zuchten

Plaats een reactie

Een veelgehoorde aansporing van dokters in de spreekkamer. Ik zeg het ook vaak tegen mezelf, als het even niet meezit. Als ik lang moet wachten voor gesloten spoorbomen bijvoorbeeld. Als iemand mijn advies afwijst en ik irritatie voel opkomen. En ook als ik de discussie volg over de covidvaccinatiestatus en wat daarmee samenhangt. Mag je iemand daarnaar vragen? En als hij niks wil zeggen, of als hij zegt dat hij geen vaccin wil, mag je dan zijn bewegingsvrijheid inperken?

Landelijk sleept de discussie zich voort. De vragen zijn heel actueel voor mijn beroepsvereniging, de NVAB. Die is nu al een week in geheim beraad met de KNMG. Het begint op een kabinetsformatie te lijken. ‘We hadden een goed gesprek, maar we zijn er nog niet uit.’ De NVAB heeft alle betrokkenen gevraagd geduld te betrachten en geen voorbarige uitspraken te doen. Dat was net op de dag dat mijn blog ‘Jullie mogen alles van me weten’ werd gepubliceerd. Ik had mijn kruit dus net verschoten. Maar ik erger mij aan de welhaast politieke traagheid van dit proces. De heilige koe van de privacy heeft kennelijk een onwrikbare positie en blijft midden op de weg staan. Zo komen we dus niet verder. Eerst maar even diep zuchten voor ik verder ga.

Dat zuchten helpt. Laten we het vooral van de lichtvoetige kant bekijken en de problemen niet groter maken dan ze zijn.1 En laten we vooral blijven lachen waar wat te lachen valt! In een discussie met een vaccinweigeraar benadrukt deze dat hij heel goed over zijn besluit heeft nagedacht. Eigenlijk wil ik met hem praten over de gevolgen van zijn ongevaccineerde status, maar hij kleeft in het gesprek aan zijn argumenten. Centraal staat daarin de volgende uitspraak van hem: ‘Ik was aan het mediteren en luisterde daarbij goed naar mijn lichaam. Ik ben in voortdurende interactie met mijn lichaam. En dat lichaam zei me dat ik het niet moest doen. Ik moest me niet laten vaccineren.’ Ik krijg een onbedwingbare neiging om in lachen uit te barsten. Met een voorgewende hoestbui en een hand voor mijn mond weet ik dit nog net te camoufleren. ‘Mijn huisarts ondersteunt mij daarbij volledig!’ zegt de man verbouwereerd. Ik moet natuurlijk respect tonen. Dat mijn gesprekspartner dat respect ook moet tonen jegens de lichamen van zijn medemensen, probeer ik hem vergeefs duidelijk te maken. Hij is misleid en misleidt op zijn beurt anderen. Pandemiebeteugeling met desinformatieverspreiders lijkt een mission impossible. Even diep zuchten, dat lucht op.

Zou de NVAB er intussen uit zijn? Ik ga voor de zoveelste maal naar de website. Bij ‘Actueel’ vind ik niks hierover, maar na doorklikken lees ik: ‘Bij de persconferentie van 14 september maakte Hugo de Jonge bekend te gaan onderzoeken hoe werkgevers in de zorg de vaccinatiestatus van werknemers kunnen gaan registreren. Ook werd gezegd dat werkgevers nu al mogen vragen naar de vaccinatiestatus. De NVAB vindt dat geen goede zaak.’ Daar zien we de heilige koe van de privacy weer staan. Privacy vindt de NVAB belangrijker dan de preventie. En dat terwijl vragen naar vaccinatiestatus gewoon mag! De werknemer is helaas wettelijk niet verplicht tot een antwoord, maar daar valt wel iets aan te doen. Wetten moeten nieuwe inzichten volgen, toch?

Al met al word ik bij de NVAB niks wijzer. Dan maar eens kijken bij de KNMG of ik daar wat vind. Ja, bingo! De column van voorzitter René Héman van 6 september: ‘Bestrijd desinformatie, niet de verspreiders. René legt omstandig uit waarom hij niet met de verspreiders van desinformatie in discussie wil gaan. Die zouden daarmee te veel aandacht krijgen.

Ik ben het niet met René eens. Ik ben meer voor een bronaanpak, zoals een bedrijfsarts betaamt. Bestrijd de verspreiders van desinformatie! Dat doet de inspectie ook. Pak de valse profeten aan! René, wees een vent, en ga naar Op1 als je gevraagd wordt! Even diep zuchten en je kunt het! Het overgrote deel van de Nederlandse artsen staat immers achter je! Wat je aandacht geeft groeit. Als jij in dat praatprogramma echt aandacht geeft aan het dagelijkse zwoegen van al die goedwillende dokters, groeit je geloofwaardigheid en ben je niet langer zo onzichtbaar. Zal ik met je meegaan?

voetnoot

Zie o.a. Brok AGMF. Nu even diep zuchten. Lichtvoetige doktersverhalen. ISBN 978 9048 4343 67

Meer van André Weel
covid-19
  • André Weel

    André Weel is bedrijfsarts-niet-praktiserend en epidemioloog; werkzaam als curator bij het Trefpunt Medische Geschiedenis Nederland op Urk.'  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.