Blogs & columns
Blog

Nieuwe eisen voor herregistratie

11 reacties

Vanaf 2020 moet je als medisch specialist bij herregistratie ook kunnen aantonen dat je deelgenomen hebt aan IFMS, oftewel individueel functioneren medisch specialist. Je levert zelf informatie aan, je collega’s, medewerkers en patiënten wordt gevraagd anoniem een vragenlijst over jou in te vullen en je sluit af met een individueel gesprek. Het doel is te reflecteren op alle aanwezige informatie en te komen tot een persoonlijk ontwikkelingsplan voor de komende jaren. Na twee jaar herhaalt de cyclus zich. In praktijk loopt de IFMS al redelijk wat jaren.

Ik ben groot voorstander van een verandering van cultuur onder artsen. Een meer open en reflectieve houding, meer feedback op elkaar en meer evalueren. Wat meer stilstaan in plaats van doorgaan op de manier die je zelf wilt. De IFMS is een instrument dat ditzelfde doel voor ogen heeft. Het resultaat van de IFMS hangt echter veel meer af van de houding van alle deelnemers dan van de kwaliteit van het instrument. Na mijn eerste, tegenvallende IFMS-cyclus (het eindgesprek was meer oppervlakkige feitjes uitwisselen en feedback vanuit medewerkers en collega’s was ook weinigzeggend, niks nieuws en enkel positief) besloot ik auditor te worden. Ik deed vol enthousiasme de cursus en was vast voornemens om de eindgesprekken die ik als auditor zou voeren van enige diepgang te voorzien en van daaruit betekenisvol te maken.

Die zinvolle en meer reflectieve eindgesprekken zijn deels gelukt. Maar ik heb ook ontdekt dat het een enorme opgave is een zinvol gesprek te creëren, als de specialist tegenover je echt geen behoefte heeft aan enige reflectie. Of wanneer deze twee jaar van zijn of haar pensioen is verwijderd. Er hangt een enorm negatief label aan de IFMS. De gangbare opvattingen zijn: ‘verplicht nummertje’, ‘zinloos’, ‘te veel werk’, ‘ik weet inmiddels wel hoe ik functioneer’. Verder is mijn ervaring, zonder uitzondering, dat feedback vanuit respondenten slechts zelden van dusdanige kwaliteit is dat het meerwaarde heeft. Collega-auditors zijn ook sceptisch over het nut van de hele investering. Net als ik zien zij hoeveel moeite het soms kost om iemand zijn traject te laten doorlopen. Hoeveel weerstand er soms is om een gesprek van betekenis te hebben bij afronding van het traject. Weerstand die voor een deel extra gevoed wordt door het feit dat het verplicht gesteld is.

Vandaar dus ook mijn worsteling met het traject. Een verandering in cultuur en houding moet van binnenuit gedragen worden. De waarde van de IFMS wordt volledig bepaald door de waarde die deelnemers eraan hechten en de houding die zij aannemen ten opzichte van het traject. Het hele traject kost veel mensen veel tijd en er is veel geld mee gemoeid. Kunnen we ons in de huidige situatie, waarin de zorgkosten zo onder een vergrootglas liggen, permitteren hier zoveel geld in te stoppen? Als alle voor- en nadelen afgezet worden tegen de huidige situatie, waar staan we dan? Is de IFMS een duur maar veelbelovend instrument dat verandering gaat brengen of een weinig zinvolle papieren tijger?

  • Deborah van der Stoep

    Deborah van der Stoep werkt als reumatoloog bij Prisma, een platform dat telezorg levert aan huisartsen. Daarnaast is zij werkzaam binnen de ggz als algemeen arts voor somatische en psychische zorg.  

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.