Niet denken maar doen
8 reactiesZe is 21 jaar en werkt in de zorg. Ze vraagt om een verwijzing naar de kno-arts, omdat ze niet meer volledig kan functioneren op haar werk. Het verplichte mondkapje weerhoudt haar van de mogelijkheid om te kunnen liplezen. Haar ‘trucje’ om normaliter zonder problemen en met veel plezier te werken is van haar afgepakt. Wat gun ik haar een praktische oplossing.
Hij is 65 jaar. Zijn bloeddruk en cholesterol zijn wat aan de hoge kant. Aan de hand van de risico-inventarisatie komen we samen tot de conclusie dat we een medicamenteuze behandeling gaan starten. Ik geef hem tekst en uitleg inclusief leefstijladviezen, met een mondkapje voor mijn mond. Ondanks dat ik hem aankijk en luid en duidelijk spreek, moet ik mijzelf wel drie keer per zin herhalen. Dit gesprek ga ik niet in vijftien minuten redden. En de patiënt raakt gefrustreerd. Ik heb met hem te doen.
Zij is ver in de 80 jaar met een gemetastaseerde ziekte. Het beleid is palliatief van aard. Ik kom één keer per week bij haar op visite om te kijken hoe het gaat en eventueel de symptomatische behandeling bij te stellen. We bespreken ook wekelijks het behandelbeleid en voeren hierbij regelmatig levenseindegesprekken. Ik probeer met mijn stem en mimiek compassie uit te stralen. De glimlach is verborgen achter mijn mondkapje. Hopelijk kan ze het in mijn ogen zien. Mijn hart breekt.
Ze is 25 jaar en komt voor een spiraaltje als zijnde nullipara. Ze ligt bij mij op de onderzoeksbank en de plaatsing verloopt soepel. Totdat ze overeind komt en vasovagaal wordt. Het mondkapje zit haar in de weg en half hyperventilerend kijkt ze me smekend aan. Natuurlijk mag ze van mij het mondkapje afzetten. Ze trekt gauw bij en zet haar mondkapje weer op. Ik kan niet zien of ze met een glimlach vertrekt. Ik vertrouw maar op mijn gevoel dat die glimlach er geweest is.
Ze is 6,5 maand en ik breng haar vanochtend naar het gastgezin. Met mondkapje. Waar ik dagelijks een grote glimlach van oor tot oor in de ochtend krijg, zie ik nu bij het afscheid alleen een verbaasde blik. Ik glimlach nog harder achter mijn mondkapje, maar blijf verbazing zien. Bij intens oogcontact komt er uiteindelijk een voorzichtige, onwennige glimlach. Auw, dat doet pijn.
Slechts enkele van de vele schrijnende voorbeelden van ons mondkapjesbeleid. Ja, het raakt me. En ja, soms kan ik er verdrietig van worden. Maar ik ben geen antivaxer of recalcitrant gebakje. En als militair in hart en nieren luister ik naar de adviezen. Of dat effectief en/of noodzakelijk is? Wie zal het zeggen. Maar in tijden van nood moet je niet tot in den treure willen discussiëren. En al helemaal niet agressief (tegen zorgpersoneel) of gefrustreerd worden/raken. Luisteren en volgen is het devies.
Na de pest kregen we riolering. Kraamvrouwenkoorts bracht ons het veelvuldig handen wassen. En syfilis bracht ons het condoom. Mogelijk brengt corona ons wel een mondkapje, geen handen schudden en 1,5 meter afstand. Is dat leuk? Nee. Valt het te veranderen? Wellicht. Maar niet in crisissituaties. Ik hoor nog de woorden van de sergeant op de Koninklijke Militaire Academie door mijn hoofd scanderen: ‘Beckers, niet denken maar doen.’ En natuurlijk staat mijn universitair geschoolde hoofd ook niet stil. Ook ik plaats wel eens vraagtekens bij het ingestelde beleid. Maar toch vraag ik aan heel Nederland om niet te denken, maar te doen. Hopelijk brengt corona ons dan alleen een donkerzwarte bladzijde in de geschiedenis.
ook van Arianne Beckers
Robert van Haastert
KNO-arts, HOORN NH
De woorden van collega Beckers zijn me uit het hart gegrepen. We leven in een wereld waarin iedereen recht denkt te hebben op zijn of haar eigen werkelijkheid. Aan de beschikbaarheid van (des)informatie ligt het niet, wel aan de kennis om het kaf van... het koren te scheiden en tot een onderbouwd oordeel te komen. Dat geldt niet alleen voor de gemiddelde burger, maar helaas ook voor zorgprofessionals. Veel van de maatregelen die voorgesteld worden komen voort uit epidemiologische overwegingen, de wetenschap van grote getallen. Het dragen van maskers helpt in het terugdringen van infecties in een grote populatie. Op microniveau zijn er ongetwijfeld veel situaties waarin het niet rationeel lijkt, dat is echter geen reden om het dus niet te doen (hoe paradoxaal dat ook klinkt). Daar slechts weinigen van ons alle parameters kennen of begrijpen is het zeer verdedigbaar (ook als academisch gevormde dokter) om soms niet te 'denken' maar gewoon te doen...
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
https://medium.com/@tomaspueyo/coronavirus-should-we-aim-for-herd-immunity-like-sweden-b1de3348e88b
Even lezen, Wim van der Pol. Wie weet steek je er nog wat van op.
En je daarna gaan schamen voor zoveel domheid.
Anthonie Taselaar
arts, n.p. en eertijds actief dienend reserve officier, Boekelo
Kapitein en Collega of zo U wilt in omgekeerde aanspreekvorm:
doen, denken, doen moet voor de militair evenwicht krijgen; hoe dat initieel te leren in de armee: doe de ElCo KCT en vertrouw op je gut feeling, Rosendaal is het begin punt, no fun, b...ut purpose..
met saluut en front van voormalig actief dienend, eindrang reserve majoor.
Jose van Haastrecht
bedrijfsarts niet praktiserend, Den Haag
Wellicht is men aan de andere kant van de oceaan toch iets slimmer bezig met innovaties voor de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg: https://hub.jhu.edu/2020/10/19/clearmask-sells-11-million-masks-worldwide-during-pandemic/?mc_cid=3e0b560c09&m...c_eid=e684e70c
J. Peters
Specialist ouderengeneeskunde, Kerkrade
Herkenbare situaties, mooi verwoord.
Henk van der Pol
psychiater, Heerenveen
Ach Arianne, luister alsjeblieft naar je hart en je gezonde verstand en gooi dat zinloze mondkapje weg. Of beter nog: snoer er de mond mee van die sergeant die nog steeds die onzin door je hoofd schreeuwt!
Wim van der Pol
Apotheker n.p., Delft
Het zijn de protestanten en demonstranten als GJ Bonte, die twijfel en aversie zaaien tegen de maatregelen, waardoor de besmetting voortschrijdt en het virus niet lang genoeg bestreden wordt. Hierdoor keert het steeds terug. We moeten volhouden tot h...et weg is. Het is niet anders. Een chinees virus dat met Chinese methoden bestreden moet worden.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Maar nog veel erger is het dat mijn eigen beroepsgroep, artsen met een vermeende academische opleiding van vele jaren, zich deze kullekoek van het bron- en contactonderzoek, het massaal screenen van de bevolking met een kreupele diagnostische test, o...p een virus met een nagenoeg gelijke Infection Fatality Rate als het Influenza virus, en bovenal de volstrekt idiote verplichting tot het dragen van een niet-medisch mondmasker in het ziekenhuis, zich klakkeloos laat aanleunen.
Deze door Koning Mark en Hertog Hugo imbeciele opgelegde maatregelen, geruggesteund en ingefluisterd door de wetenschappelijk in het kwakzalver-ravijn gevallen Schout-bij-Nachts Ernst Kuipers en Diederik Gommers.
Dat wij als artsen ons dit hebben laten aanleunen is een onuitwisbare grove schande, die ons nog jaren zal achtervolgen als bewijs dat wij in de kern geen haar beter zijn dan kwakzalvers als Jomanda en Cornelis Moerman.