Blogs & columns
Blog

Moeten we elk psychisch leed serieus nemen?

8 reacties

Het wordt steeds gekker. Treffend en emotioneel beschrijft Arianne Beckers-Bruls haar spreekuur vol diep verdrietige en boze mensen, de mensen met een kort lontje in een Nederlandse supermarkt en de psychotische toestanden in de dienst van de politie. Als je zo ver weg zit als ik wordt het Nederlandse nieuws leuker, want gemakkelijker te incasseren. Hier zijn alleen chollers (zwervers) onbeschoft. Arubanen hebben goede manieren, vriendelijke omgangsvormen.

Het lijkt van hieruit weleens of jullie wel heel veel psychisch leed proberen te voorkomen door het serieus te nemen. In het landje van ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ lijden mensen nu aan hun huidskleur (of het feit dat andere mensen hun huidskleur zien), hun genderdiscongruente geslacht of anders wel aan hun te grote kleine of te kleine grote schaamlippen. Mij bekruipt dus het gevoel dat het in Nederland blijkbaar sociaal correct is om alles serieus te nemen. Alles moet kunnen en alles moet verteld en gehoord worden, liefst behandeld ook.

Maar zoals geluk pas gevoeld kan worden als je het afzet tegen pijn, lijden en ongemak, vakantie alleen leuk is als je werk hebt, zo heeft het serieus nemen van ieder lijden als nadeel dat mensen overgevoelig en bozig reageren, zelfs onder zo weinig stresserende omstandigheden als wachten op je beurt in een supermarkt. Ik begrijp wel dat het misschien gaat om mensen die mishandeld worden, een groot verlies hebben moeten incasseren of wanhopig proberen van hun verslaving af te komen. En misschien staan die mensen wel op de wachtlijst voor de ggz, die geacht wordt het allemaal op te lossen. Ik wil niet suggereren dat er op individueel niveau niet enorm geleden wordt, maar wel dat er iets mis is met de sociale cohesie, met het vangnet. En de coronapandemie lijkt dat gekatalyseerd te hebben omdat mensen hun vertrouwen verloren. Hier op Aruba speelt dat niet zo; mensen waren hier altijd al wantrouwig en op hun hoede. Maar verlies van vertrouwen in een land waar iedereen uniek is, waar alles moet kunnen en niemand meer kan zeggen wat normaal is?

Persoonlijk heb ik het vanaf het begin onnadenkend gevonden van de WHO om de doden vanwege corona in de rijke wereld, hoe verschrikkelijk ook, zo serieus te nemen dat er geen ruimte meer was voor discussie over de nadelen van de maatregelen en ik vond het ook erg on-Nederlands om dat allemaal maar over te nemen. Ik vond het kortzichtig van het OMT en de ministers dat ze de infectie benaderden als een boer in de bio-industrie en geen oog hadden voor de psychosociale gevolgen van de maatregelen. Met de kennis van nu, maar ook met de kennis van toen.

Lees ook
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • AIOS psychiatrie

    Ik vraag mij af wat u nu precies probeert te zeggen met deze column.

    Om antwoord te geven op uw vraag of we elk psychisch leed serieus moeten nemen:ja. In onze functie als arts moeten we het leed van onze patiënten altijd serieus nemen, zowel soma...tisch als psychisch leed. Ook als u zichzelf niet kan voorstellen dat iets leed veroorzaakt.

    Betekent dat dat we elk leed even intensief moeten behandelen? Nee. Sommige dingen vallen niet weg te behandelen of niet door een dokter/ggz-instelling. Lijden blijft een onderdeel van het leven. Maar iemand serieus nemen betekent niet per se iemand zijn zin geven. Net zoals je zowel de coronadoden als de gevolgen van de maatregelen serieus kan nemen en alsnog kan besluiten maatregelen door te voeren.

    Mocht het daarnaast niet uw intentie zijn mensen onnodig te schofferen dan zou mijn advies zijn om dit soort voorbeelden voor u te houden, zeker in een medisch vakblad en/of wanneer u onder uw artsentitel schrijft. Veel mensen lijden niet per se “aan hun huidskleur” maar wel aan dergelijke opiniestukken.
    Ik stel voor dat u de volgende keer een voorbeeld neemt waar u persoonlijk mee te maken heeft. En als u wilt weten hoe het is om last te hebben van je labia dat u dat vraagt aan iemand die deze daadwerkelijk heeft. En serieus te luisteren naar het antwoord.

  • M.M.A. van der Linden

    Ouderenpsychiater, Utrecht

    Als ik columns als hierboven lees, schaam ik me voor mijn beroepsgroep. Wat bezielt je Emile, om in één zin drie groepen medemensen te schofferen? Welk punt wil je ermee maken? Is het compassie met "de ggz, die alles moet oplossen"? Niet nodig: het a...antal volwassen Nederlanders behandeld in de specialistische ggz (beleidsterm voor psychiatrie) daalde de afgelopen 10 jaar met bijna 25%. We redden ons op dit vlak, dank je. Is het om een oudbakken coronastandpunt nog eens af te kunnen stoffen? Of is het uit nostalgie naar jaren 50 borrelpraat? Hoe dan ook, het laat zich mijns inziens niet rijmen met je beroep: https://www.knmg.nl/actualiteit-opinie/columns/column/de-dokter-en-het-publieke-debat.htm
    Om het vertrouwde gemok van collega's vast vóór te zijn:
    Vrijheid van meningsuiting? Als dat mensenrecht je zo dierbaar is, zet het dan gewetensvol in. Elders in de wereld geven mensen hun leven door openlijk op te komen voor gelijke rechten ongeacht huidskleur, geslacht en gender.
    Cancelcultuur? Dat woord hoor je uitsluitend in reactionaire kringen, verongelijkt dat ze niet meer vanzelfsprekend op het podium worden gehesen.
    Stomvervelend betweterig (in bovenstaande kringen ook wel "braafpraat" genoemd)? Klopt! Je hebt een punt. Dat is dan maar zo.

    Manon Kleijweg-Van der Linden, ouderenpsychiater

    [Reactie gewijzigd door Linden, Manon van der op 25-01-2023 10:58]

    • H. van der Pol

      psychiater, Heerenveen

      Als ik deze reactie lees, en ook die van de anonieme collega uit Venray hieronder, dan is mijn eerste gedachte nog: ha leuk, ironie, beetje over de top maar toch: leuk! Bij herlezing wordt het mij echter droef te moede als ik moet vaststellen dat dez...e reacties daadwerkelijk serieus bedoeld zijn. Naast het soms abominabele taalgebruik valt vooral de bittere, gelijkhebberige en humorloze toon op en een gebrek aan relativeringsvermogen. Braafpraat inderdaad, maar wel van het venijnige soort.
      Wat stoort deze collega's toch zo in deze column van Keuter? Hij wordt van niet de minste vergrijpen beschuldigd: 'overt' racisme en seksisme, polariseren, bespotten (anonieme collega uit Venray), en door collega van der Linden wordt hem moreel zo'n beetje de mond gesnoerd door hem fijntjes te wijzen op mensen elders in de wereld die hun leven geven door openlijk op te komen voor gelijke rechten.
      Hem wordt in feite te verstaan gegeven zijn mond te houden.
      We leven blijkbaar weer in een tijd waarin niet gezegd mag worden dat de keizer bloot is.

      [Reactie gewijzigd door op 25-01-2023 12:25]

  • Huisarts, Venray

    Beste collega, ik wil u, andere collegae en de redactie er graag op wijzen dat de woorden in uw collum discriminerend zijn. Er ligt verborgen of misschien zelfs wel overt racisme en seksisme aan te pas. Ooit gehoord dat een witte man zou lijden aan z...ijn witte huid of kromme penis? Waar het stuk van collega Beckers oproept tot meer compassie voor elkaar en hulp voor mensen in psychische nood, bagatelliseert u de bestaande realiteit van mensen met een gekleurde huid, mensen op het genderspectrum en vrouwen. Helaas is dit niet de eerste collum waarin ik dit zie gebeuren. Laat het leedvermaak liever buiten dit tijdschrift en verbind met elkaar zonder te polariseren en bespotten.

  • H.E. Mees

    Huisdokter, Zuidlaren

    Hoi Emile,
    Prachtigverwoord.
    Met het debiteren van de inhoud van je laatste alinea heb ik de afgelopen jaren erg veel boze reacties gehad, vooral ook van collegae: "dat soort dokters moet hun registratie worden afgenomen". Toch begint langzaam het... woordje gemeenschapszin her en der in columns, blogs en artikelen weer door te druppelen. Hoop houden!
    Pasa bon fin di siman.

  • D. Birnie

    Kinderarts , Poortugaal

    Goede analyse Emile,

    er mag wel eens aandacht komen voor het leren verdragen van alles wat niet maakbaar of haalbaar is

  • H. van der Pol

    psychiater, Heerenveen

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.