Met neuromanipulatie naar een wereld zonder competitie

Het is het jaar 2052, de mens heeft sinds enkele jaren de neuromanipulatiemethode volgens professor Ziv Williams, de neurochirurg uit het Massachusetts General Hospital in de VS, geperfectioneerd.

In maart 2022 publiceerde de onderzoeksgroep rond deze neurochirurg in Nature het fundament van deze methode. In 2025 werd op het Wereldcongres over Biodiversiteit de menselijke dwang tot competitie erkend als een van de grootste stoorfactoren die ons ecosysteem in disbalans brengt. 2027 was het jaar van het instorten van de gehele koraalbiotoop overal in de wereld door de toenemende temperatuur van het oceaanwater. Toen werd de mensheid pas echt wakker. Een internationale taskforce werd samengesteld om de mens als soort in versie 2.0 te brengen. Door competitief gedrag met ten minste 85 procent te remmen.

De neuromanipulatiemethode van Williams is gebaseerd op het herkennen van speciale zenuwcellen in een heel klein deeltje van de hersenen, de cortex anterior cingulate. Door het remmen van de activiteit van een klein cluster van zenuwcellen in dit centrum kan competitief gedrag geremd en zelfs gestopt worden. Via een speciaal gemodificeerd neurotroop virus wordt een remmend genconstruct in het menselijke systeem gebracht. Zo wordt selectief een aantal genen in het genoemde deel van de hersenen uitgeschakeld. Net zoals in het originele muizenexperiment van Williams neemt het competitieve gedrag van de mens sterk af. Een gemodificeerd neurotroop virus is na de pilotstudie van 2040 op grote schaal via een vector in het drinkwater op aarde verspreid, nadat de autoriteiten toestemming gaven voor deze interventie die de aarde moest redden van de hebzucht van de menselijke soort. China had het probleem van ons collaberend ecosysteem al eerder erkend, maar zette in op het verminderen van de menselijke vruchtbaarheid via de vaccinatie met het spermatozoa dodende Ultratestac. Deze methode is door grote delen van de wereld door ethische commissies afgekeurd, omdat de vruchtbaarheid van de mens een heilig huisje blijkt te zijn.

Op 20 oktober 2040 is de eerste pilot gedaan in Denemarken. In het businessdistrict van Kopenhagen werd aan tweeduizend managers een capsule gegeven met het genconstruct. De controlegroep bestond uit tweeduizend managers uit een vergelijkbaar district in Amsterdam. Eind 2040 werden de gegevens verzameld op basis van vragenlijsten en gedragsobservaties in een speciaal daarvoor ontwikkeld psychologisch laboratorium.

De resultaten waren indrukwekkend. Allereerst de fysieke parameters: door de sterke reductie van de concurrentiedwang was de gemiddelde tensie in de populatie van Kopenhagen significant en klinisch relevant gedaald. Ook het aantal myocardinfarcten, herseninfarcten en metabole stoornissen was sterk verminderd. Dat paste allemaal in de hypothese dat wij als homo sapiens in de geïndustrialiseerde wereld door de continue drang om ons te bewijzen en te concurreren in een chronische sympathische prikkeling gekomen waren. Nu de cellen van de anterior cingulate cortex uitgeschakeld waren, kon het autonome zenuwstelsel weer in balans komen, met als resultaat de reductie van veel van onze welvaartsziekten. Vanaf 2041 werden er wereldwijd twintig parallel lopende studies afgesloten, die allemaal de Kopenhagen-Amsterdam-studieresultaten bevestigden. In 2042 werd de behandeling breed ingezet in vrijwel alle geïndustrialiseerde landen. Homo sapiens 2.0 had zichzelf uitgevonden. Door de sterke afname van de competitiedrang blijkt ook het altruïsmegen niet meer onderdrukt te worden, en als vanzelf ging de mens zich meer en meer bekommeren om de natuur, de dieren en de planten op aarde. Helaas is het koraalrif niet meer teruggekomen, maar de consumptiemaatschappij is in een decade van ‘ik, ik en ik alleen wil alles’ naar een stabiele, meer vredelievende en duurzame samenleving getransformeerd. De tekenen van spontane herbebossing in de Amazone zijn ook hoopgevend.