Blogs & columns
Blog

McDonald’s na de nachtdienst

2 reacties

‘Sporten is heel belangrijk’, zeg ik tegen de patiënt. Zelf zie ik nooit een sportschool van binnen. Ik betrap mezelf erop dat ik adviezen geef aan patiënten, die ik zelf totaal niet toepas. In de hoop niet de enige te zijn, vraag ik eens om me heen of dit wordt herkend. Gelukkig blijk ik niet de enige. Onderstaand een bloemlezing van de fraaiste adviezen die we onze patiënten geven maar die voor ons niet gelden.

Een beruchte is het dag-nachtritme. We adviseren een goede slaaphygiëne, zoals gedimd licht, geen televisie, geen telefoon, geen mentaal of fysiek inspannende activiteiten twee uur voor het slapen gaan. Zelf bingen we bij elke kans die zich voordoet nog wat Netflix tot drie uur ’s nachts. Om vervolgens met twee uur slaap weer te gaan werken, of we blijven tot half twaalf in bed liggen. De schermtijd blijft ook een worsteling. Het slaapt best fijn met het geroezemoes van The Big Bang Theory en met een iPhone naast je hoofd.

Regelmatig eten, drie maaltijden per dag en niet snacken vinden we natuurlijk allemaal heel belangrijk. Overgewicht is een groot probleem. Het is dus belangrijk om hier goede voorlichting over te geven. Zelf ontbijten we met een oliebol in de nachtdienst en na een nachtdienstblok is de beloning McDonald’s om negen uur in de ochtend. Die lag namelijk strategisch gepositioneerd voor de inrit van de snelweg.

Veelvoorkomend is ook het aan de patiënt verduidelijken om goed voor zichzelf te zorgen en grenzen aan te geven. Als de patiënt zich overbelast voelt op het werk en het gevoel heeft te veel werk te moeten doen, adviseren we met de baas in gesprek te gaan. Zelf lopen we op ons tandvlees maar nemen toch nog maar een dienst erbij. Om vervolgens van die geadviseerde rust bij overbelasting nog maar te zwijgen. En als het werk dan uitloopt omdat patiënten dubbel in de agenda blijken te staan, geven we niet onze grens aan, maar halen ons kind te laat uit de crèche.

‘Maar dokter, u weet niet hoe ik me voel!’ zegt de patiënt die moeite had de alcohol te laten staan. Uit de ingezonden niet-opgevolgde adviezen blijkt dat we dat maar al te goed weten. We confronteren de patiënten met de gevaren van hun middelengebruik, terwijl we zelf net terug zijn van een driedaags festivalweekend met ettelijke liters alcohol. En óf we weten hoe de patiënt zich voelt. Vanochtend hebben we onszelf weer bijeengeraapt om te gaan werken. In de pauze wordt snel een sigaret opgestoken. De patiënt mag niet roken.

Dan nog enkele perikelen om somatische ongemakken te voorkomen. De patiënten krijgen het advies om geen wattenstokjes in hun oren te steken. We doen dat zelf zeer regelmatig. Mensen met eczeem mogen van ons niet te vaak en te warm douchen. Zelf douchen we dagelijks op standje Sahara. Zowel de huid als het milieu is dan niet gelukkig. De oplossing is om donateur van het WNF te worden. Een patiënt met covid desatureert door het veelvuldig appen en bellen. De telefoon wordt afgenomen. Onze eigen de telefoon blijft de hele dag aan onze handpalm plakken.

Van de patiënt willen we alles meteen weten. We vragen door. We verwachten openheid en eerlijkheid. Zelf geven we alle genoemde voorbeelden anoniem en in we-vorm, zodat het niet naar de individuele inbrengers kan worden herleid.

Moeten we nu allemaal goede voornemens voor het nieuwe jaar maken? Wat mij betreft mag de conclusie anders zijn. Onder de streep kunnen we concluderen dat we, meer dan dokter, gewoon mensen zijn. Net als onze patiënten. Als we zelf zien hoe moeilijk het is om onze eigen adviezen op te volgen, dan is het eigenlijk niet zo verwonderlijk dat patiënten hier vaak ook moeite mee hebben.

Lees ook
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE

    Superleuke blog.
    Een patiënt zei eens over een advies wat ik gaf. Ja, dat kun jij, maar mij lukt het niet. Ik heb toen tegen hem gezegd: Nee, ik weet zo goed hoe het zou moeten omdat het mezelf ook niet lukt.

  • B.H. Kooistra

    Spec ouderengeneeskunde, Almere

    Heerlijk, zeer herkenbaar collega , en niets om je zorgen over te maken. Dit heet roofbouw en is inderdaad algemeen geaccepteerd in het vak en onontbeerlijk voor het onderhoud van het professionele ego. Vooral niet gaan sporten. Ga zo door. All...een IETS minder drinken misschien. Als het lukt.
    Wie weet lukt het ook nog om een keer met fastfood te stoppen. Maar als je zover heen bent dat je die gore zooi van McD als een BELONING ziet is er weinig hoop. Je bent er slecht aan toe. Hier zijn harde maatregelen nodig vrees ik. Wat moet een goedverdienende hoogopgeleide burger met een Burger? U kunt zich echt wel heerlijk en gezond eten veroorloven. Dan houd je de roofbouw een stuk makkelijker vol. Je moet tenslotte nog een hele tijd mee.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.