Blogs & columns
Blog

Mails en beroepsgeheim

5 reacties

Dokters mogen niet meer mailen, want mails zijn onveilig. Patiënten mogen wel mailen. Zoals ze de uitnodiging voor hun verjaardag mailen:, of ‘tante Corrie vragen om een recept voor stoofvlees’, zo mailen ze hun vragen, gedachten en zorgen naar zorgverleners.

Sommige zorgverleners slaan aan hen gestuurde mails in medische dossiers op. Daar zijn begrijpelijke redenen voor, maar je bent je daar als schrijver niet per se van bewust. Het wordt nog ingewikkelder als je zorgt voor je partner, je kind of één van je ouders en je wilt een zorgverlener soms, buiten die persoon om, op bepaalde zaken wijzen. Bijvoorbeeld als je partner achterdochtig en agressief is en je je afvraagt of het door de medicatie of de aandoening komt. Of als je kind tegen de zorgverlener heel andere dingen zegt dan er in werkelijkheid aan de hand zijn. Ook deze mails belanden regelmatig ongecensureerd in medische dossiers. Op het moment dat iemand vraagt om inzage in zijn of haar dossier, kan dat tot heel ingewikkelde situaties leiden in de persoonlijke sfeer. Met die intentie was de mail natuurlijk nooit verstuurd.

Op Twitter legde ik de kwestie voor: ik vroeg of mensen ervanuit gaan dat mails die ze sturen over iemand die ze verzorgen copy-paste in het medische dossiers van de betrokkene komen. 385 mensen vulden de poll in. De helft gaf aan daar niet van uit te gaan.

Sommige artsen zeiden dat ze van geval tot geval inschatten of ze mails in dossiers plakken. Anderen zeiden dat ze echt geen tijd hadden om een mail samen te vatten en dat kopiëren en plakken dus het snelst was. Ook werd benadrukt dat het bijhouden van het dossier met alle relevante informatie belangrijk is, inclusief mails van derden, ook omdat je hierop bij een tuchtzaak afgerekend kunt worden. Ik vernam dat sommige artsen bij een verzoek om inzage het dossier screenden en de informatie van derden eruit lieten.

Sommige patiënten en mantelzorgers vertelden dat mails aan een arts waarin ze overlegden én klaagden over een bepaalde collega-arts, zomaar in het medisch dossier werden gestopt. Ik begrijp heus dat het snel en effectief is om volledige mails in medisch dossiers te plaatsen. Ik begrijp dat zorgverleners hun handelswijze moeten kunnen onderbouwen en daar ook bewijs van moeten vastleggen. Ik kan snappen dat ze in principe geen geheimen voor patiënten willen hebben. Toch zijn er situaties te bedenken waarbij het ongewenst is om alles voor patiënten inzichtelijk te maken.

Elke zorgverlener kent een eigen medisch beroepsgeheim, maar dat wat je met één dokter besproken hebt of wat je gemaild hebt, wilde je dat ook openbaar maken voor alle volgende hulpverleners? Ik kan het mij haast niet voorstellen.

Schokkend vind ik het dat ervanuit wordt gegaan dat mensen die mailen wel weten dat alles zo in hun dossier of in het dossier van hun dierbare komt. Dat is een onjuiste aanname. Ze zouden wellicht niet of anders gemaild hebben, als ze dat hadden geweten. Het minste wat we kunnen doen, is hen daarop attenderen. Toch?

  • Désirée Hairwassers

    Désirée Hairwassers is gezondheidswetenschapper en borstkankerpatiënte /-activiste. Ze blogt vanuit patiëntenperspectief.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Elianne van Veelen

    zelfstandig bedrijfsarts, Hoogland

    Van een hoofd P&O met wie ik jarenlang samenwerkte, leerde ik iets heel belangrijks. Hij kreeg regelmatig van medewerkers te horen dat ze hem iets wilden vertellen over een collega. Zijn eerste vraag was dan steevast: "Mag en kan ik deze informatie g...ebruiken? Nee? Dan wil ik het ook niet weten."
    Dat heb ik van hem over genomen, want ook als bedrijfsarts krijg je te maken met mensen die je wat willen vertellen over een situatie van iemand anders 'maar je hebt het niet van mij'.

    Het werkt fantastisch goed. De verteller moet eerst nadenken of het zo belangrijk is, dat de informatie toch met bronvermelding gebruikt mag worden of dat hij/zij een andere actie moet ondernemen of het erbij laten zitten. Mij levert het op dat ik nooit een bezwaard gemoed hoef te hebben door informatie te weten die ik niet mag gebruiken.

    En mails in dossiers zetten? Ik doe het altijd, tenzij het over iets onbelangrijks gaat als bijv. iets logistieks zoals waar een afspraak plaatsvindt. Maar je hebt gelijk Desiree, daar mogen we best wat duidelijker over zijn. Ga ik dus doen, ik heb weer wat geleerd vandaag.

  • Edward van Glabbeek

    bedrijfsarts, Bakel

    Als ik de informatie die ik krijg niet mag gebruiken in mijn contact met de patiënt doe ik er niets mee en sla het dus ook niet op.
    Ik beschouw de gegeven informatie dan ook als niet ontvangen. Dit om de vertrouwensrelatie met de patiënt niet te ve...rbreken. Eerlijkheid en transparantie is erg belangrijk zeker in mij vak als bedrijfsarts.
    Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat een jurist die gespecialiseerd is in medische zaken hiervan vindt?
    Ik wil graag weten wanneer ik het ook vanuit juridisch punt goed doe.

  • Desiree Hairwassers

    Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen

    Bedankt Nelleke en Anne-Marie, deze blog is zeker geen pleidooi voor geheime informatie-uitwisseling of onderonsjes achter de rug van patiënten om. Natuurlijk niet. Natuurlijk is het veel beter als mensen mét elkaar praten in plaats van over elkaar. ...Als ze dat moeilijk vinden, kunnen ze daar best wat hulp bij gebruiken.

    Deze blog is een pleidooi om mensen te informeren dat óók mails, over henzelf of over dierbaren, in dossiers kunnen komen en dat sommige artsen dat doen door de mail letterlijk te kopiëren en in een dossier te plaatsen. Als de helft van de respondenten zich daar niet bewust van is, doen we iets niet goed door hen dat niet nadrukkelijk te vertellen. Als artsen zo handelen, kun je dat niet geheim houden, want ook dat tast het vertrouwen aan.

    Ja, er zijn regels wie in medische dossiers mag kijken, maar helemaal goed gaat dat niet. We lazen van de week over het OLVG waar een tijdelijke werknemer in alle dossiers kon. En de casus waarbij 85 medewerkers in het dossier van 'Barbie' hadden zitten grasduinen, herinneren we ons ook nog. Ja, die mensen kregen een berisping, maar Barbie heeft daar verder niks aan.

    Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

  • Nelleke Gruijters

    Huisarts, Eindhoven

    Met enige verbazing en zorg heb ik de blog gelezen.
    Soms willen familieleden, bezorgde buren of anderen informatie geven over een patiënt. Ik vraag altijd (vooraf!) of ze hun zorg ook gedeeld hebben met patiënt en meld dat ik de gegeven informatie... niet geheim wil houden naar patiënt. Patiënten voelen over het algemeen haarfijn aan als ik iets weet wat zij niet weten. Zeker als ik mijn vragen, mijn adviezen of mijn behandelingen daardoor mede laat bepalen. En als ik niets kan met de gegeven informatie, hoef ik die ook niet te hebben. Het schaadt mijn vertrouwensrelatie met patiënt als ik iets weet wat zij niet mogen weten dat ik dat weet. Vooral achterdochtige patiënten worden daar nog achterdochtiger van (en terecht)!
    Vaak kiest betreffende informant er dan voor om het eerst met patiënt te bespreken en dat lijkt me heel functioneel. Als de informatie gegeven wordt, bespreek ik bij een volgend consult met patiënt de zorgen die betreffende informant met mij gedeeld heeft.
    Overigens kunnen er vele redenen zijn om informatie kwijt te willen over een patiënt, en die betreffen niet altijd zorgzaamheid.
    Tot nu toe komt dergelijke informatie meestal telefonisch of tijdens een consult bij mij binnen maar als dit per mail is, gelden dezelfde onderliggende principes. Niet geheim houden naar patiënt. Dan kunnen er ook niet later alsnog "ingewikkelde situaties in de persoonlijke sfeer" ontstaan.

  • Anne-Marie van Dam

    Psychiater , Amsterdam

    Het probleem zit m er in dat we tante Corrie niet zijn. Oftewel er is sprake van een arts-patiënt relatie. En dat wat er in die relatie speelt , in het dossier terecht moet komen. Het is aan de arts om te beslissen hoe dat te doen.
    Verder zijn er d...uidelijke regels wie in dossiers mogen lezen en hoe om te gaan met verzoeken om afschriften. Info die de persoonlijke levenssfeer van derden schaadt mag weggelaten worden.
    En verder is het goed als iedereen niet óver elkaar praat, maar vooral mèt elkaar. Hoe moeilijk dat soms ook is.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.