Lyme.eerder, Zorg.nu

Waarom kunnen ze in Duitsland wel wat onze artsen niet kunnen? Die vraag stond centraal in het item over Lyme disease in de uitzending van zorg.nu op 18 oktober. Een recensie.

De eerste hoofdpersoon is al 25 jaar huisarts op Ameland, dus hij weet wat Lyme is. Hij geeft uitleg over incidentie, preventie, het verwijderen van teken en adviseert collega-artsen alert te zijn. Dat is niet ten onrechte want de eerste opgevoerde patiënt is een jongetje met een snel progressieve facialis-uitval – in het tekenseizoen. Dat is Lyme totdat het tegendeel bewezen is en reden om dienovereenkomstig te behandelen. Blijkbaar vinden geconsulteerde artsen in een ziekenhuis dat niet en wordt de jongen laat behandeld.

De tweede patiënt is een jonge vrouw die te laat een teek op haar buik zag. Een teek die ondeskundig door de huisarts werd verwijderd. Ze vertelt dat ze daarna blijkbaar ongemerkt chronische Lyme heeft gekregen. Het zou kunnen. Ze is in Nederland behandeld met antibiotica. De indruk wordt gewekt dat zij daarna geen enkele vorm van revalidatiebehandeling heeft gekregen. Ze vertelt een verhaal passend bij een moeizame revalidatie in Duitsland en incomplete genezing met zeer ernstige restklachten. Voorstelbaar. Maar nu komen er ieder half jaar nieuwe klachten bij. Dat is dan weer wat lastiger te begrijpen.

De derde patiënt is een jonge vrouw die wordt aangekondigd als iemand die demonstreert hoe groot de impact van de ziekte is. Geestelijk maar ook fysiek… Wat volgt imponeert als een dissociatieve pseudo-epileptische aanval. Vader vertelt bij herhaling dat hij rekening houdt met overlijden, ook als zijn dochter ogenschijnlijk met een klassieke belle indifférence naast hem staat. Prachtige televisie. Maar de dochter heeft echt Lyme gehad! Vader toont een foto van een erythema migrans. Ze kreeg antibiotica in Nijmegen, waar men gezegd zou hebben dat ze uitbehandeld is. Uitbehandeld? Volgens mij begint het dan pas! Ze gaat naar Duitsland waar ze antibiotisch behandeld wordt door dokter Berghoff. De Lyme-specialist vertelt eerlijk dat hij geluk heeft gehad met zijn behandeling. Hij concludeert tot een zeker en volledig herstel op termijn. Maar daar overspeelt hij toch zijn hand, want hoewel de genezing reeds voor de camera gevierd is, is de patiënte op het moment van uitzending – later in de tijd – te ziek om aanwezig te zijn.

Ik hoop dat een van de betrokkenen zich realiseert dat er een indicatie is tot interventie om te voorkomen dat ze zichzelf iets aandoet.

Een leerzame uitzending. Wie de schoen past trekke hem aan. De fouten die hier aangestipt worden, kunnen echt niet. Aan de andere kant; iedereen die een conversie niet in de differentiaaldiagnose zet bij dit soort problematiek maakt een levensgevaarlijke fout.