Blogs & columns
Blog

Luister naar de dokter!

1 reactie

Door zo’n onopvallende beslissing die later een blunder blijkt, is deze GGD in 2015 gefuseerd met de gemeente. Een gedrocht natuurlijk, je kunt een zorginstelling niet zinvol fuseren met een typisch politiek-bestuurlijk-juridisch universum als een gemeente. Alsof je een ziekenhuis met een zorgverzekeraar bij elkaar klust: ook niet doen. Het heeft elders in het land al geleid tot uitgeklede GGD’s die veel van hun diensten hebben geprivatiseerd of anderszins uitbesteed, waardoor hun professionele slagkracht, zelfstandigheid en aantrekkelijkheid als werkgever sterk is afgenomen.

Hopelijk kunnen we dat hier nog voorkomen, maar we zitten voorlopig nog wel in zo’n constructie. Dat betekent dat deze GGD net als de afdeling Bruggen en Verlichting of de Groenvoorziening, voor zijn budget moet lobbyen. En ter voorbereiding tijd verliest aan heidagen en spreadsheets. En aan het overtuigen van gemeenteambtenaren en bestuurders zonder verstand van publieke gezondheidszorg van het nut van ons werk. En van ons budget. Dat is natuurlijk zeer tijdrovend en alleen al om de overbodigheid ervan heel vermoeiend (ieder jaar weer!). Maar ik begin, denk ik, te leren hoe dat moet.

Het begint met het ‘aangaan van het gesprek’, voor bijvoorbeeld een tariefsverhoging voor onze diensten. Om de ambtenaren dan op hun gemak te stellen begin ik gesprekken en vergaderingen vanuit een public health-invalshoek en schets de belangrijke rol van de gemeente bij zaken als schoon drinkwater, riolering en de vuilnisophaaldienst. Dat creëert een soort wij-gevoel, waardoor ik hoop dat de gemeentelijke geldkoffers gemakkelijker van het slot komen. Dan volgt geduldig luisteren en aanhoren, wat het in de egalitaire community der gemeente Amsterdam ook altijd goed doet. Als het einde van het gesprek nadert, gooi ik er vervolgens wat gratis publiekegezondheidstips in, zoals wat eerder beginnen met zout strooien op gladde wegen, dat scheelt zo weer tientallen pols- en heupfracturen. En meer snelheidsdrempels, of beter ventileren in de gemeentelijke vergaderlocaties. In de hoop dat dat blijft hangen en zich dan vertaalt in een scheutiger beleid richting de GGD.

Zo moeten we nu ook meer geld zien te krijgen voor ons forensisch-medische werk. Zaken als de lijkschouw, zedenonderzoeken en letselbeschrijvingen kosten nu eenmaal geld en we werken allang niet meer tegen kostprijs. Dus we gaan binnenkort ‘in gesprek’ en schetsen dan het belang van de preventie van terugval van kwetsbare burgers, medische (en dus publicitaire) risico’s van onsamenhangende zorg en wat dies meer zij. En het grote belang van de gemeente hierin. Zonder hen geen publieke gezondheid, zeg ik dan, en in ieder mens schuilt een arts. Weer dat wij-gevoel.

Als uitsmijter begin ik dan schertsenderwijs over het bedrag. Het is maar een fractie van wat er voor die Amsterdamse historische winkelpanden wordt afgetikt. Of voor die nieuwe Rembrandt. Of voor  Sywert van Lienden zijn mondkapjes. Tientallen miljoenen! Dan kan dat extra budget voor de forensische zorg er ook wel vanaf. Zouden ze ervoor vallen? Krijgen we  ze hier hossend van enthousiasme de tent uit? We gaan het zien.

Meer van Jeroen Timmerman

  • Jeroen Timmerman

    Jeroen Timmerman is forensisch arts en werkt bij de GGD in Amsterdam  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • A.F. Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, Rotterdam

    Erg aardig inkijkje ! We mogen hopen dat Amsterdamse bestuurders iets (meer) snappen van public health. Maar ja - ik ben daar - actually spoken- niet helemaal gerust op.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.